Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zawiera krytyczną analizę amerykańskiej polityki zagranicznej, ujawniając, w jaki sposób decyzje często podkopywały demokrację na rzecz „despotów silnej ręki” z powodu uprzedzeń, takich jak paternalizm i rasizm. Książka opiera się głównie na źródłach pierwotnych i zawiera obszerną bibliografię oraz indeks, co czyni ją cennym źródłem informacji.
Zalety:Wysoce zalecana do zrozumienia współczesnej polityki światowej, oferuje unikalne spojrzenie na politykę zagraniczną USA, obszernie zbadane z wykorzystaniem źródeł pierwotnych, zawiera cenną bibliografię i indeks, skutecznie obala powszechne mity na temat działań USA za granicą.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważali, że perspektywa autora może przedstawiać raczej stronniczą opinię niż obiektywną relację historyczną.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Thank God They're on Our Side: The United States and Right-Wing Dictatorships, 1921-1965
Zawartość książki:
Pomimo deklarowanego zaangażowania na rzecz liberalizmu i demokracji na arenie międzynarodowej, Stany Zjednoczone często decydowały się na wspieranie represyjnych lub autorytarnych reżimów w niektórych częściach świata. W tym kompleksowym badaniu amerykańskiego wsparcia dla prawicowych dyktatur David Schmitz podważa twierdzenie, że demokratyczny impuls konsekwentnie motywował amerykańską politykę zagraniczną.
Jak przekonuje Schmitz, zmuszeni do ciągłej troski o porządek i pod wpływem paternalistycznego rasizmu, który charakteryzował ludy spoza Zachodu jako podatne na radykalne idee, amerykańscy decydenci postrzegali autorytarne reżimy jako jedyne narzędzia do utrzymania stabilności politycznej i zachęcania do wzrostu gospodarczego w krajach takich jak Nikaragua i Iran. Jak twierdzi, celowość przezwyciężyła ideologię, a Stany Zjednoczone zyskały użytecznych - choć brutalnych i skorumpowanych - sojuszników, którzy wspierali amerykańską politykę i zapewniali korzystną atmosferę dla amerykańskiego handlu.
Ale taka polityka nie była pozbawiona krytyków i nie pozostała statyczna, zauważa Schmitz. Zamiast tego jej wpływy rosły i słabły w ciągu pięciu dekad, aż do momentu, gdy interwencje USA w Wietnamie stanowiły jej kulminację.
