Ocena:
Recenzje zbioru poezji J. Michaela Martineza podkreślają dychotomię perspektyw. Jeden z recenzentów chwali głębię i piękno poezji, podkreślając jej eksplorację tożsamości kulturowej i dziedzictwa, podczas gdy drugi recenzent krytykuje pracę za nieoryginalność i brak świeżego spojrzenia na powszechne tematy asymilacji i polityki tożsamości.
Zalety:Poezja jest pięknie wykonana, z głębią ekspresji i przemyślaną eksploracją latynoskiego dziedzictwa i tożsamości kulturowej. Twórczość opisywana jest jako posiadająca momenty błyskotliwości i znaczący potencjał literacki, pozycjonując Martineza jako ważnego współczesnego poetę.
Wady:Zbiór jest postrzegany jako rozczarowujący ze względu na brak nowego spojrzenia na tematy asymilacji i tożsamości. Powtarza ona utarte tropy i tematy poprzednich latynoskich poetów, przez co wydaje się przestarzała i mniej wpływowa.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Heredities
W swojej wielokrotnie nagradzanej pierwszej książce J. Michael Martinez na nowo analizuje poetykę latynoską i jej obecne koncepcje tożsamości kulturowej.
W Heredities otwiera historycznie spustoszone kontynentalne ciało poprzez metafizyczną sekcję w Bycie i ciszy. Ręka manipuluje chirurgiczną etymologią kręgosłupa: długością geograficzną, gdzie „historia gromadzi się w imieniu, którym nigdy nie jesteśmy”.
Wiersze starają się mówić poza skodyfikowaną estetyką i dyktowaną polityką tożsamości, aby rozpoznać terytorium „nieredukowalnej inności”, gdzie ścięgno jaźni może zostać „uwolnione przez objawienie” i gdzie w końcu można znaleźć „ciemność związaną ze światłem”. Ten oszałamiający zbiór zwiastuje nadejście nowego, ważnego głosu w amerykańskiej poezji.
