Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Oryginalny tytuł:
The Legacy of Mrs. Cunningham
Zawartość książki:
Adele Cunningham zmarła. I żyła. Dowiodły tego dwie godziny osobistych świadectw. Wiele osób podeszło do ambony, aby podzielić się tym, co pani Cunningham zrobiła dla nich, czy to poprzez modlitwy, czy poprzez porady. Prawda była taka, że Adele Cunningham pozostawiła po sobie dziedzictwo, które nigdy nie umrze.
Pogrążona w żałobie po stracie matki, Judy Cunningham potrzebowała miejsca, w którym mogłaby opłakiwać ją w samotności. Szukała drogi przez kłębiący się tłum. Ramiona opadły jak bramy na przejeździe kolejowym i zablokowały jej drogę. Zniosła uściski ciała, mokre pocałunki w policzek i duszącą mieszankę perfum i zapachów ciała. Mamrocząc przeprosiny, uwolniła się, przeszła z salonu do kuchni i skierowała się do sypialni matki. Wślizgnęła się do środka i zamknęła drzwi.
Następnie odetchnęła głęboko, delektując się ciszą. Poczucie nostalgii ogarnęło ją, gdy omiatała wzrokiem łóżko z baldachimem, ręcznie szydełkowaną babciną kołdrę i koronkowe poszewki na poduszki, wszystko starannie ułożone, jakby matka dopiero co wyszła z pokoju. Na małym stoliku nocnym stała lampka Tiffany'ego, wysłużona skórzana Biblia i pudełko chusteczek, pozostałości po codziennych spotkaniach Adele Cunningham z Bogiem.
Podeszła do bujaka matki i przesunęła dłonią po zakrzywionym oparciu.
"Fotel modlitewny mamy" - wyszeptała.
To tutaj Adele Cunningham spotykała się z Bogiem każdego ranka i każdej nocy. Judy usiadła w fotelu, zamknęła oczy i wyobraziła sobie ramiona matki, które ją otulają.
Wprawiła bujak w ruch i pomyślała o wielu notatkach, które matka zostawiła jej do dostarczenia. Napisała odręcznie ponad dwa tuziny podczas ostatniego tygodnia w szpitalu. Na jednej z tych małych niebieskich kopert widniało imię Judy.
Wpatrywała się w nią przez chwilę, po czym wsunęła paznokieć pod klapkę i otworzyła ją.
