Dziedzictwo MSX Konami: nieoficjalna historia

Opinie czytelników

Książka służy jako kompleksowe odniesienie do wszystkich gier Konami wydanych na platformę MSX, zawierając szczegółowe opisy, mapy, strategie i nostalgiczne treści. Choć chwalona za jakość i szczegółowość, niektórzy recenzenci zauważyli problemy związane z formatem i jakością druku.

Wysokiej jakości zawartość z dokładnym opisem każdej gry Konami MSX, pięknymi ilustracjami i nostalgiczną wartością. Zawiera szczegółowe przewodniki, mapy i ciekawostki, które sprawiają, że jest to ważne źródło informacji dla fanów. Wielu uważa ją za pozycję obowiązkową dla poważnych entuzjastów MSX.

Niektórzy recenzenci uznali rozmiar książki za zbyt duży i zasugerowali inny format dla lepszej użyteczności. Pojawiły się skargi dotyczące jakości użytego papieru, który został opisany jako słaby i niewystarczająco błyszczący, aby oddać sprawiedliwość obrazom. Ponadto, niektórzy uważali, że książka mogłaby zyskać na włączeniu europejskich reklam i wywiadów z deweloperami.

(na podstawie 38 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Konami's MSX Legacy: the unofficial story

Zawartość książki:

Trudno to sobie wyobrazić, ale na początku lat osiemdziesiątych komputer PC nie został jeszcze wynaleziony. Jeśli chciałeś tworzyć oprogramowanie lub grać w gry wideo, musiałeś kupić maszynę zwaną „komputerem domowym”. Niestety, każdy producent wypuszczał własny sprzęt z własnym (niekompatybilnym) oprogramowaniem.

Microsoft i ASCII Corporation Japan chciały coś z tym zrobić i wymyśliły standard o nazwie MSX (skrót od Microsoft eXtended lub Machines with Software eXchangeability - w zależności od tego, kogo zapytasz). Specyfikacje opisywały zestaw minimalnego oprogramowania i sprzętu, które maszyna powinna posiadać, aby można ją było uznać za kompatybilną z MSX. Jako źródło inspiracji wykorzystano ColecoVision, system gier wideo Sega SG-1000 i Spectravideo SV-318/328.

Pierwszy komputer kompatybilny z MSX został oficjalnie wydany w 1983 roku. Prawie każdy znany producent elektroniki wskoczył na modę i wprowadził swoje własne maszyny na rynek, w tym Sony, Philips, Yamaha, Pioneer i Sanyo, wśród wielu innych. Jednak większość firm trzymała się z dala od USA, gdzie w tym czasie dominował Commodore 64. MSX doczekał się czterech generacji: MSX, MSX2 (1985), MSX2+ (1988) i MSX turboR (1990). Każda wersja standardu MSX była kompatybilna w dół z poprzednią, ale dodawała szybszy procesor lub lepsze możliwości graficzne.

Korzystając z systemu kartridży MSX, producenci mogli dodawać modemy, interfejsy MIDI, tablety dotykowe lub karty dźwiękowe. W tym czasie kilku artystów komponowało swoją muzykę przy użyciu MSX. Sony MSX2 był używany jako stacja robocza do transmisji wideo na pokładzie stacji kosmicznej MIR.

Łącznie w samej Japonii sprzedano ponad 5 milionów komputerów MSX. Chociaż nie tak dużo jak Commodore 64, było to znacznie więcej niż większość innych komputerów domowych dostępnych w tym czasie. Jednak MSX nigdy nie stał się światowym standardem, głównie dlatego, że maszyny pojawiły się zbyt późno na już nasyconym rynku.

MSX był jedną z głównych platform, na których duże japońskie studia gier, takie jak Konami, wydawały swoje gry. Niektóre z najpopularniejszych tytułów Konami zadebiutowały na MSX, a ich oprogramowanie jest uważane za najwyższej jakości.

W obecnej branży gier retro, gry Konami na MSX znajdują się na liście najbardziej poszukiwanych przez wiele osób. Rzadkie kartridże, takie jak Word Processing Unit, są sprzedawane za ponad 1500 USD, co czyni MSX jednym z najcenniejszych komputerów retro w serwisie eBay.

Ta książka zawiera przegląd całego sprzętu i oprogramowania wydanego przez Konami na MSX, w tym porównania, zrzuty ekranu, porady, sztuczki, fakty i liczby.