Ocena:

Książka zapewnia kompleksową i prowokującą do myślenia eksplorację życia i spuścizny Corneliusa Cardew, w szczególności jego aktywizmu politycznego i wkładu w muzykę. Zachęca czytelników do ponownego przemyślenia roli różnych interesariuszy w społeczności muzycznej i podkreśla wyjątkową pozycję Cardew we współczesnej kulturze. Tekst jest chwalony za przejrzystość i przystępność, co czyni go wciągającą lekturą.
Zalety:Dobrze skonstruowana i przemyślana, dzięki czemu czyta się ją z przyjemnością. Przedstawia złożony portret Corneliusa Cardew i kwestionuje konwencjonalne poglądy na temat spuścizny muzycznej. Skład i jakość papieru poprawiają wrażenia z lektury. Książka jest dobrze zbadana, oferując głęboki wgląd w produkcję kultury i aktywizm.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać dyskusje polityczne i teoretyczne za gęste lub trudne, zwłaszcza jeśli nie są zaznajomieni z przedstawionymi koncepcjami. Skupienie się na aktywizmie politycznym Cardew może dla niektórych czytelników przyćmić jego wkład muzyczny.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
The Legacy of Cornelius Cardew
Cornelius Cardew jest zagadką. W zależności od tego, z jakich źródeł korzystamy, jest albo wpływową i ikoniczną postacią brytyjskiej kultury muzycznej, albo marginalną ciekawostką, przypisem do błędnego zjawiska muzycznego.
Jest zarówno chwalony za swoje bezkompromisowe zaangażowanie w zmieniającą świat politykę, jak i wyśmiewany za bycie ślepo uwikłanym w wir naiwnej politycznej głupoty. Jego utwory są zarówno powszechnie chwalone jako przełomowe osiągnięcia brytyjskiej awangardy, jak i wyśmiewane jako archaiczny i nieistotny przypis do ustalonej kultury muzycznej. Nawet wydarzenia związane z jego śmiercią owiane są tajemnicą i nie dają poczucia zamknięcia.
Już w 1967 roku Morton Feldman wymienił Cardew jako wpływową postać, kluczową dla przyszłości współczesnego muzykowania. Stopień, w jakim Cardew był centralną postacią i siłą nowych idei w muzyce, stanowi kręgosłup tej książki.
Harris udowadnia, że Cardew był oryginalnym myślicielem, charyzmatycznym liderem, zdolnym facylitatorem i zaangażowanym aktywistą. Argumentuje, że Cardew wywarł znaczący wpływ na wiele osób i grup, ale także pokazuje, w jaki sposób znaczenie kompozytora było niedoceniane, podważane i błędnie przedstawiane.
Zróżnicowana twórczość i działalność Cardew zyskuje tutaj spójność dzięki podzielaniu wartości i zasad, które leżały u podstaw światopoglądu kompozytora. Pozornie rozbieżne i sprzeczne epizody kariery Cardew są połączone spójną "estetyką Cardew", która przenika człowieka, jego politykę i muzykę".