Dziecko śniegu

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Child of the Snows

Zawartość książki:

Child of the Snows ożywia świat szesnastowiecznej społeczności Aymara, będącej niewielką częścią potężnego imperium Inków. Akcja rozpoczyna się w momencie, gdy para XX-wiecznych poszukiwaczy skarbów znajduje grób dziecka w zaśnieżonej górze Cerro El Plomo w południowym Chile, a następnie przechodzi do ceremonii nadania imienia maluchowi Aymara - K'uchi-Wara. Dowiadujemy się sporo o kulturze społeczności, która świętuje syna wójta Lupaki ucztą, śpiewem i mądrymi przemówieniami. W miarę jak K'uchi-Wara rośnie, obserwujemy naturalny rozwój więzi w tej zżytej grupie. Mieszkańcy wioski dbają o swoje alpaki, wymieniają wełnę na jedzenie, uczą dzieci o swoich górskich bóstwach. Dzieci bawią się, rywalizują, marzą, narzekają i zadają pytania. Życie jest pełne - do czasu, gdy młody K'uchi-Wara zabija białą pumę i przyciąga uwagę władców Inka. W wieku ośmiu lat zostaje wybrany na qhapaq hucha, ofiarę dla bóstw Inka.

Gdy wraz z rodzicami, kapłanami i urzędnikiem Inka przemierza pięć milionów kroków na południe do Cerro El Plomo, K'uchi-Wara zadaje pytania kierowcom wielbłądów, zaprzyjaźnia się z innymi qhapaq huchas, widzi świątynie i ogromne centra miast, rzeźbione jaskinie i tunele oraz obserwuje skomplikowane wzorce usług, których Inka wymagają od różnych podbitych ludów - usług, które dostarczają zboże do suchych obszarów, ryby do śródlądowych, wełnę alpaki do miejsc, w których zwierzęta te nie kwitną. On, a zwłaszcza jego rodzice, widzą również, jak w pełni Inkowie utrzymują kontrolę nad swoim rozległym imperium - i jak bezsilny wobec tej kontroli byłby każdy pojedynczy wódz Lupaka.

Doświadczenie Besoma jako antropologa, a zwłaszcza jako badacza inkańskich ofiar z ludzi, prowadzi go do stworzenia postaci, których głębsze pytania wymagają szczególnej uwagi. Czy kapłani i urzędnicy rzeczywiście wierzą w mitologię, której nauczają? Czy wiara jest formą racjonalizacji - sposobem na życie z działaniami, których prawdziwym celem jest zastraszenie? Jak matka radzi sobie z wściekłością, gdy mówi się jej, że to zaszczyt stracić jedynego syna? Jak dziecko radzi sobie ze świadomością, że jego własna śmierć - i „wyniesienie” - nastąpi wkrótce? A co z kapłanami odpowiedzialnymi za utrzymanie qhapaq hucha w czystości podczas podróży?

Child of the Snows zadaje te i inne pytania, nawet jeśli z podziwem przygląda się systemowi stworzonemu przez Inkasów - i nawet jeśli wyznacza koniec tego imperium, które wkrótce zostało podbite przez bladych mężczyzn z bronią, łodziami oceanicznymi i inną religią. Każdy rozdział książki otwiera obraz pochodzący z XVI-wiecznych kronik Felipe Guamán Poma de Ayala, chrześcijańskiego syna szlachty Quecha, który jako pierwszy udokumentował surowe przejście z jednego imperium do drugiego.