Dziecko ognia: Mary Edmonia Lewis i problem czarnego i indiańskiego podmiotu w historii sztuki

Opinie czytelników

Child of the Fire oferuje dogłębną i wciągającą analizę życia i twórczości XIX-wiecznej artystki Edmonii Lewis, podważając konwencjonalne narracje w historii sztuki, jednocześnie prezentując zniuansowane zrozumienie jej wpływu i spuścizny. Autorka, Kirsten Pai Buick, jest chwalona za swoje badania i umiejętność skutecznego przekazywania złożonych pomysłów.

Dobrze zbadana i prowokująca do myślenia książka zapewnia fascynujący wgląd w życie i wkład artystyczny Edmonii Lewis. Pisarstwo Buick jest wciągające i wyrafinowane, dzięki czemu złożone tematy są przystępne. Książka jest również godna pochwały za skupienie się na Lewis jako artystce, a nie na ograniczaniu się do kategorii rasowych lub płciowych, podkreślając jej znaczenie w świecie sztuki.

Książka może być gęsta i wymaga uważnego czytania, a niektóre sekcje wymagają ponownego przeczytania w celu uzyskania jasności. Ponadto w wersji Kindle brakuje wielu ilustracji, a jakość dostępnych obrazów jest krytykowana, co umniejsza wizualne zrozumienie rzeźb Lewis.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Child of the Fire: Mary Edmonia Lewis and the Problem of Art History's Black and Indian Subject

Zawartość książki:

Child of the Fire jest pierwszą książkową analizą kariery dziewiętnastowiecznej artystki Mary Edmonii Lewis, najbardziej znanej ze swoich rzeźb inspirowanych tematami historycznymi i biblijnymi. W tym bogato ilustrowanym studium Kirsten Pai Buick bada, w jaki sposób Lewis i jej prace były postrzegane, a ich znaczenia manipulowane przez innych i samą rzeźbiarkę. Spiera się z rasistowskim dyskursem artystycznym, który od dawna rzuca rzeźby Lewis jako odzwierciedlenie jej tożsamości jako Afroamerykanki i rdzennej Amerykanki, która większość życia mieszkała za granicą. Zamiast tego, starając się ujawnić intencje Lewis poprzez analizę jej kariery i dzieł sztuki, Buick oświetla napięty, ale aktywny udział Lewis w tworzeniu odrębnej "amerykańskiej" sztuki narodowej, zdominowanej przez tematy rdzenności, sentymentalizmu, płci i rasy. W ten sposób pokazuje, że rzeźbiarka w różny sposób komplikowała i ułatwiała dominujące ideologie ginącego Amerykanina (pogląd, że rdzenni Amerykanie byli wymierającą rasą), sentymentalizmu i prawdziwej kobiecości.

Buick rozważa instytucje i ludzi, którzy wspierali karierę Lewisa - w tym Oberlin College, abolicjonistów w Bostonie i amerykańskich emigrantów we Włoszech - i bada, w jaki sposób ich programy wpłynęły na sposób, w jaki postrzegali i opisywali artystę. Analizując cztery najpopularniejsze rzeźby Lewisa, z których każda powstała w latach 1866-1876, Buick omawia interpretacje Hiawathy w kontekście kulturowego wpływu epickiego poematu Henry'ego Wadswortha Longfellowa The Song of Hiawatha.

Forever Free i Hagar in the Wilderness w świetle założeń historyków sztuki, że dzieła sztuki stworzone przez afroamerykańskich artystów koniecznie odzwierciedlają tematy afroamerykańskie.

Oraz Śmierć Kleopatry w odniesieniu do szerszych problemów związanych z odczytywaniem sztuki jako odzwierciedlenia tożsamości.