Dzieci rewolucji: Czerwony i czarny: 红黑时代的青春

Opinie czytelników

Książka jest wzruszającą i dobrze napisaną powieścią, która żywo przedstawia życie bohaterów podczas rewolucji kulturalnej w Chinach. Łączy humor z poważną refleksją historyczną i jest zarówno wciągająca, jak i emocjonalnie wpływowa. Wielu czytelników uważa, że książka z powodzeniem ożywia zmagania i nadzieje jednostek w burzliwym kontekście historycznym.

Czytelnicy chwalą książkę za wzruszającą narrację, wyraziste postacie i umiejętność autora do przeplatania humoru z poważnymi tematami. Pisarstwo jest opisywane jako przystępne, a jednocześnie głębokie, dzięki czemu wydarzenia historyczne można odnieść do siebie. Wiele osób stwierdziło, że książki nie da się odłożyć na bok i wyraziło pragnienie większej ilości treści, wskazując na silny emocjonalny związek z bohaterami i ich podróżami.

Niektóre recenzje nie wspominają o konkretnych wadach, ale pragnienie dłuższej książki lub kontynuacji sugeruje, że czytelnicy chcieli więcej głębi lub dodatkowych treści. Pojawiły się również komentarze na temat poważnych tematów poruszanych w książce, które, choć dobrze rozwiązane, mogą nie być odpowiednie dla wszystkich czytelników.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Children of The Revolution: The Red and The Black: 红黑时代的青春

Zawartość książki:

Tak zwana bezprecedensowa Rewolucja Kulturalna w Chinach była rzeczywiście rzadkim wydarzeniem w historii. Najciemniejszą jej częścią było kategoryzowanie ludzi za pomocą etykiet. Takie etykiety miały najbardziej wpływowe kolory i wyraźne znaczenie jako miłość i nienawiść, jedyne dwie emocje związane z ludźmi podczas rewolucji kulturalnej.

Chociaż etykiety te miały wiele nazw, takich jak najemni rolnicy, biedni rolnicy, rolnicy z niższej klasy średniej, średni rolnicy, rolnicy z wyższej klasy średniej, bogaci chłopi, właściciele ziemscy, kapitaliści, biedota miejska, prawicowcy, kontrrewolucjoniści, reakcyjne władze akademickie... ale były tylko dwa kolory: czerwony i czarny.

Czerwony był dumą flagi partii komunistycznej powiewającej na niebie. Czarny był najciemniejszą, długą nocą bez gwiazd i księżyców.

Książka opowiada o losach dwóch dziewcząt Er Juan i Pei Min, które były najlepszymi przyjaciółkami, które zostały oznaczone jako czarne, i ich przetrwaniu w Oceanie Czerwieni.

Tło historii rozpoczęło się od Ruchu Antyprawicowego w 1957 roku, kiedy Chiny weszły w erę, w której głosy ludzi zostały stłumione. Była to faza preludium Rewolucji Kulturalnej. Historia zakończyła się na początku lat dziewięćdziesiątych, wraz z upadkiem Gangu Czterech, kiedy kraj zaczął odradzać się z chaosu poprzez reformy gospodarcze. Wydawało się, że Rewolucja Kulturalna została zakończona, ale w jakiś sposób nigdy się nie skończyła.