Dzieci Boże w świecie: Wprowadzenie do antropologii teologicznej

Opinie czytelników

Książka zapewnia dokładny przegląd doktryny łaski i jej systematyczne traktowanie, dzięki czemu nadaje się jako punkt odniesienia. Jednak zmaga się z rozproszeniem w stylu pisania, używaniem łaciny i brakiem głębi w analizie, co utrudnia czytelnikom pełne zaangażowanie się w temat, szczególnie w kontekście antropologii teologicznej.

⬤ Dokładne wyjaśnienie doktryny łaski
⬤ adekwatne do celów referencyjnych
⬤ zapewnia historyczny przegląd rozwoju łaski.

⬤ Rozpraszający styl pisania
⬤ nadmierne upuszczanie nazwisk
⬤ używanie łaciny jest irytujące i nie jest dobrze wyjaśnione
⬤ brak głębi w ważnych tematach
⬤ nie nadaje się dla tych, którzy szukają dogłębnego studium antropologii teologicznej
⬤ szybkie tempo bez wystarczającej analizy pojęć.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Children of God in the World: An Introduction to Theological Anthropology

Zawartość książki:

Dzieci Boże w świecie to podręcznik antropologii teologicznej składający się z czterech części.

Pierwsza stara się wyjaśnić relacje między teologią, filozofią i nauką w ich podejściach do antropologii i ustanawia podstawową zasadę tekstu, określoną w Gaudium et spes Soboru Watykańskiego II, n. 22, "Chrystus objawia człowieka człowiekowi".

Druga część zawiera historyczny przegląd doktryny łaski: w Piśmie Świętym (zwłaszcza nauczanie Księgi Rodzaju o ludziach "stworzonych na obraz Boga", a także Pawła i Jana), wśród Ojców (w szczególności orientalnej doktryny "przebóstwienia" i Augustyna), w średniowieczu (zwłaszcza Tomasza z Akwinu) i okresie reformacji (skupionym zwłaszcza na Lutrze i Soborze Trydenckim), aż do czasów współczesnych. Trzecia część tekstu, centralna, przedstawia systematyczne rozumienie łaski chrześcijańskiej w kategoriach życia Bożego obecnego w ludziach wierzących, dzięki któremu stają się oni dziećmi Bożymi, uczniami, przyjaciółmi i braćmi Chrystusa, świątyniami Ducha Świętego. Ta część zawiera również refleksję na temat cnót teologicznych (wiary, nadziei i miłości), relacji między łaską a ludzką wolnością, roli Kościoła i chrześcijańskiego apostolatu w przekazywaniu łaski oraz potrzeby ludzi na Bożą łaskę.

Po rozważeniu relacji między porządkiem naturalnym a nadprzyrodzonym, czwarta i ostatnia część zajmuje się różnymi filozoficznymi aspektami kondycji ludzkiej w świetle wiary chrześcijańskiej: jednością między ciałem a duszą, ludźmi jako istotami wolnymi, historycznymi, społecznymi, seksualnymi i pracującymi. Ostatni rozdział kończy się rozważaniami na temat osoby ludzkiej, największego i najtrwalszego wkładu chrześcijaństwa w ludzką myśl.