Ocena:
Książka „Opa Nobody” to hybrydowa powieść non-fiction, która misternie splata osobiste wspomnienia z badaniami historycznymi, koncentrując się w szczególności na doświadczeniach niemieckich antyfaszystów podczas reżimu nazistowskiego. Charakteryzuje się mieszanką osobistej narracji i fikcyjnych elementów otaczających dziadka autora. Chociaż wielu czytelników uznało ją za głęboko poruszającą i wnikliwą, istnieją krytyczne recenzje kwestionujące uczciwość i cel porównań autora.
Zalety:⬤ Wciągająca i dobrze skonstruowana narracja
⬤ emocjonalna i przejmująca opowieść
⬤ zapewnia wnikliwy kontekst historyczny dotyczący niemieckiego socjalizmu i antyfaszyzmu
⬤ silny rozwój postaci
⬤ czytelnicy czuli głęboką inwestycję w przedstawione historie.
Niektórzy czytelnicy uznali książkę za pozbawioną autentyczności, czując, że autorka była samolubna w swoich porównaniach; była krytykowana jako słabo wykonana lub pozbawiona treści w niektórych częściach, co czyni ją jedną z najgorszych lektur dla niektórych.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Opa Nobody
Doszło do tego, że karmiła piersią swoje wrzeszczące trzymiesięczne dziecko, siedząc na pokrytej papierosami podłodze sali związkowej, okłamując męża, aby mogła uczestniczyć w kolejnym spotkaniu aktywistów, a poza tym aktywnie się samozniszczała. Wtedy Sonya Huber zwróciła się o pomoc do swojego dawno zmarłego dziadka, rodzinnego „nikogo”.
Poszukiwanie przez Huber znaczenia i rezonansu w życiu jej dziadka Heina Buschmana było o tyle niezwykłe, że znała go jedynie z lekceważących opowieści rodzinnych. Pozwolił swojej żonie umrzeć z powodu zaniedbania... używał swojego niemowlęcego syna jako przynęty podczas przewożenia antynazistowskiej literatury w wózku dziecięcym... i tak dalej. W rzeczywistości odkryła, że podobnie jak jego wnuczka, Heina Buschman była oblężoną, ale zaangażowaną aktywistką, której historia była echem jej własnej.
Dzięki swoim badaniom Huber nie tylko wyczarowała głos swojego dziadka w odpowiedzi na wiele nurtujących ją pytań, ale także znalazła w jego historii źródło osobistego wsparcia. W oparciu o szeroko zakrojone badania i dokumentację, ta historia Heina Buschmana oferuje rzadkie spojrzenie w serce „przeciętnego” socjalisty próbującego przetrwać nazistów i odbudować zepsuty świat. Na przemian z jego głosem pojawia się głos Hubera, zapewniając bogaty i poruszający kontrapunkt, który sprawia, że ta głęboko osobista eksploracja rodziny, polityki i indywidualnej odpowiedzialności jest historią dla nas wszystkich i na zawsze.
