Ocena:
Książka otrzymuje mieszane opinie, a recenzenci chwalą jej wnikliwą analizę nierówności społecznych i koncepcję dystansu społecznego, podczas gdy niektórzy krytykują ją za brak głębi w analizie problemu i zbyt akademicki ton.
Zalety:Dobrze napisana, pouczająca i prowokująca do myślenia; zawiera błyskotliwą analizę i potężną fabułę. Wielu czytelników uznało ją za otwierającą oczy w odniesieniu do nierówności społecznych i rozdźwięku między decydentami a społecznościami znajdującymi się w niekorzystnej sytuacji. Proza jest chwalona za elokwencję i zaangażowanie.
Wady:Niektórzy recenzenci uważali, że analiza była uproszczona i brakowało jej głębi, z oskarżeniami o samolubstwo. Akademicki ton i niektóre błędy gramatyczne zostały zauważone jako bariery dla dostępności. Niektórzy czytelnicy zrezygnowali z książki ze względu na postrzegane marudzenie i brak konkretnych dowodów na twierdzenia.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
The Social Distance Between Us: How Remote Politics Wrecked Britain
*KSIĄŻKA TYGODNIA W RADIO 4
"Orwell dla dzisiejszej biedoty" - The Times.
"To McGarvey w najlepszym wydaniu" - Observer.
"Łamie serce i gotuje krew" - Big Issue.
Jeśli wszyscy najlepsi ludzie są na najwyższych stanowiskach, to dlaczego Wielka Brytania jest takim pieprzonym śmietnikiem?
Wielka Brytania jest w długodystansowym związku z rzeczywistością. Wąwóz przecina ją, oddzielając potężnych od bezsilnych, głośnych od pozbawionych głosu, szczęśliwych od tych, o których zbyt często się zapomina. Ten dystans dyktuje sposób, w jaki identyfikujemy i odnosimy się do największych problemów społecznych - od bezdomności i ubóstwa po policję i przepełnione więzienia - ostatecznie określając, w jaki sposób i czy staramy się je rozwiązać. Dlaczego więc od pokoleń wybrana grupa osób z bardzo ograniczonym doświadczeniem w zakresie nierówności społecznych jest odpowiedzialna za ich omawianie i debatowanie nad nimi?
Siedziałem na zimnych chodnikach z żebrakami, pytając ich, dlaczego wolą błąkać się po ulicach niż mieszkać w mieszkaniach socjalnych. Błagałem alkoholików, by dali trzeźwości ostatnią szansę, zanim umrą - i czytałem ich nekrologi w gazetach kilka tygodni później. Siedziałem z osobami pracującymi z młodzieżą, gdy ich rozsądek się kończył, ponieważ usługi dywersyjne zostały ograniczone w związku z gwałtownym wzrostem przemocy ze strony gangów i nożowników. Zbyt wielu ludzi pozostaje tak daleko od tej koszmarnej rzeczywistości społecznej, że nawet jeśli szczerze chcieliby wprowadzić zmiany, nie wiedzą, od czego zacząć. Zacznij więc tutaj.
Pochwały dla Darrena McGarveya:
"Wyróżniający się, autentyczny głos pokolenia" Herald.
"Całkowicie zniewalający" Ian Rankin, New Statesman.
"Genialny" Russell Brand.
"Absolutnie fascynująca jednostka" Owen Jones.
"Oferuje antidotum na populistyczny gniew, który wykracza poza lewicę i prawicę... elokwentny i emocjonalny" Financial Times.
"McGarvey to rzadkość: pisarz z klasy robotniczej, który walczył o to, by świat klasy średniej usłyszał, co ma do powiedzenia" Nick Cohen, Guardian.
