Dysonans społeczny

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Social Dissonance

Zawartość książki:

Argument, że wzmacniając alienację w performansie, możemy przesunąć nacisk z tego, co dźwiękowe, na to, co społeczne.

Prace z zakresu studiów nad dźwiękiem nadal poszukują dźwięku „samego w sobie” - ale dziś, gdy estetyka nie może rościć sobie prawa do autonomii, a sprawczość zarówno artysty, jak i publiczności jest ukonstytuowana społecznie, dlaczego nie zbadać społecznej mediacji już obecnej w naszym doświadczeniu dźwiękowym? W tej pracy artysta, muzyk, performer i teoretyk Mattin przedstawia rozumienie alienacji jako konstytutywnej części podmiotowości i jako warunku umożliwiającego badanie dysonansu społecznego - rozbieżności między naszym indywidualnym narcyzmem a naszymi możliwościami społecznymi.

Teoretyczne badania Mattina przeplatają się z dokumentacją konkretnego eksperymentu w formie partytury instruktażowej (wykonanej na documenta 14, 2017, w Atenach i Kassel), która bada te konceptualne konotacje w praktyce, ponieważ gracze używają członków publiczności jako instrumentów, którzy następnie słyszą siebie i zastanawiają się nad własną koncepcją i autoprezentacją. Social Dissonance twierdzi, że poprzez wzmocnienie alienacji w performansie i uczestnictwie w celu zrozumienia, w jaki sposób jesteśmy konstruowani poprzez różne formy mediacji, możemy przenieść nacisk z dźwiękowego na społeczny, a tym samym odkryć, że dysonans społeczny jest terytorium, na którym już się znajdujemy, stanem, w którym żyjemy.