Diplomacy and the Modern Novel: France, Britain, and the Mission of Literature
W latach 1900-1960 wielu pisarzy we Francji i Wielkiej Brytanii albo robiło równoległą karierę w korpusie dyplomatycznym, albo bywało w kręgach dyplomatycznych: Paul Claudel, Albert Cohen, Lawrence Durrell, Graham Greene, John le Carr, Andr? Malraux, Nancy Mitford, Marcel Proust i inni. Co przyciąga pisarzy do dyplomacji i co przyciąga dyplomatów do publikowania swoich doświadczeń we wspomnieniach lub powieściach?
Podobnie jak powieściopisarze, dyplomaci mają zwyczaj opisywania sytuacji z uwzględnieniem atmosfery, osobowości i zbliżających się kryzysów. Jednak powieści o dyplomatach, dalekie od nadawania wszystkiemu powagi, często popadają w komedię, jeśli nie w farsę. Anachroniczni, a jednocześnie czarujący dyplomaci patrzą z dystansu na historię i przemiany społeczne, co sprawia, że nie nadążają za swoimi czasami - przynajmniej w fikcji.
W tym zbiorze esejów jedenastu autorów zastanawia się nad dyplomacją we francuskich i brytyjskich powieściach, ze szczególnym uwzględnieniem czasowości, stylu, komizmu, charakterystyki i zobowiązań zawodowych związanych z reprezentowaniem państwa za granicą. Posługując się archiwalnymi przykładami, eseje zawarte w tym tomie wskazują, że współczesna fikcja, a zwłaszcza fikcja o dyplomacji, jest odpowiedzią na rosnącą szybkość komunikacji, upadek imperialnej potęgi i rezygnację ze starych sposobów negocjacji na rzecz nowych.