Dwuznaczności dominacji: Polityka, retoryka i symbole we współczesnej Syrii

Opinie czytelników

Książka jest wysoko ceniona za wnikliwe podejście do nauk politycznych, w szczególności za powiązanie wpływowej filozofii politycznej z praktycznymi zastosowaniami. Oferuje dogłębną analizę charyzmatycznej władzy i dynamiki autorytetu, szczególnie przez pryzmat reżimu Assada.

⬤ Dobrze napisana i ważna
⬤ skutecznie łączy zajęcia z nauk politycznych
⬤ zapewnia rzeczywiste zastosowania
⬤ wnikliwa eksploracja charyzmatycznej władzy
⬤ teoretycznie ugruntowana
⬤ polecana zarówno studentom, jak i naukowcom.

Co najmniej jedna recenzja wskazuje na negatywne doświadczenia, sugerując, że niektórzy czytelnicy mogą nie doceniać podejścia lub treści książki, chociaż dalsza konkretna krytyka nie została szczegółowo opisana.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ambiguities of Domination: Politics, Rhetoric, and Symbols in Contemporary Syria

Zawartość książki:

Traktując retorykę i symbole jako centralne, a nie peryferyjne elementy polityki, przełomowa książka Lisy Wedeen oferuje przekonujący kontrargument dla tych, którzy upierają się, że polityka dotyczy przede wszystkim materialnych interesów i grup opowiadających się za nimi. Podczas trzydziestoletnich rządów prezydenta Hafiza al-Asada jego wizerunek był wszędzie.

W gazetach, w telewizji i podczas zaaranżowanych spektakli. Asad był chwalony jako „ojciec”, „waleczny rycerz”, a nawet „najlepszy farmaceuta w kraju”. Jednak większość Syryjczyków, w tym ci, którzy tworzą oficjalną retorykę, nie wierzyła w jej twierdzenia.

Dlaczego reżim miałby wydawać ograniczone zasoby na kult osobowości, którego treść jest ewidentnie fałszywa? Wedeen pokazuje, w jaki sposób takie rażąco fikcyjne twierdzenia były w stanie stworzyć politykę publicznej dysymulacji, w której obywatele zachowywali się tak, jakby czcili przywódcę.

Zalewając codzienne życie zmęczoną symboliką, reżim sprawował subtelną, ale skuteczną formę władzy. Kult działał w celu wymuszenia posłuszeństwa, wywołania współudziału, odizolowania Syryjczyków od siebie nawzajem i ustalenia wytycznych dotyczących publicznych wypowiedzi i zachowań.

Badania etnograficzne Wedeena pokazują, jak Syryjczycy rozpoznali dyscyplinarne aspekty kultu i starali się je podważyć. W nowej przedmowie Wedeen omawia powstanie przeciwko syryjskiemu reżimowi, które rozpoczęło się w 2011 roku i kwestionuje przydatność koncepcji legitymizacji w próbach analizy i zrozumienia reżimów autorytarnych.