Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.
The Twelfth Hour
Jest długie i złote lato w okresie edwardiańskim. Londyn jest pełen dżentelmenów w wysokich kapeluszach i dam w zwiewnych jedwabiach, niektórzy mają pieniądze, a inni bardzo ich pragną.
Miłość i małżeństwo są wielką grą, ale przygoda jest bardzo zróżnicowana, w zależności od tego, kto gra. Istoty dowcipne uważają to za najbardziej imponujący temat; istoty miłosne są albo szczypane, albo rozdzierane przez jej wymagania. Felicity, Sylvia i Savile Crofton, w wieku odpowiednio 25, 20 i 16 lat, są głęboko w walce wręcz.
Felicity jest żoną lorda Chetwode'a, mężczyzny jej marzeń, i jest w dużej mierze szczęśliwa, ale już głęboko odczuwa zerwanie kontaktu, gdy on ściga końskie mięso i antyki w całym kraju podczas coraz dłuższych pobytów poza domem.
Jej młodsza siostra Sylvia jest bardzo popularna na rynku, według jej ojca, który ma wiele pomysłów na to, kogo mogłaby poślubić, ale szczególnie preferuje greckiego milionera, pana Ridokanaki. Nie ma pojęcia, że jej wielką miłością jest jego sekretarz bez grosza, Frank Woodville.
Ich brat Savile, przebywający na wakacjach w Eton, musi zmagać się nie tylko z porywczym zainteresowaniem młodej Dolly Clive, ale także z wielką pasją do śpiewaczki operowej, którą kocha z daleka. W jakiś sposób wszystkie ich problemy muszą zostać doprowadzone do satysfakcjonującego zakończenia. Typowo pewny siebie Savile stara się znaleźć rozwiązanie, ale w końcu to miłość sama się przełamuje.
Ada Leverson (z domu Beddington) urodziła się w 1862 roku. Wyszła za mąż za Ernesta Leversona w wieku 19 lat, wbrew zgodzie rodziców, ale małżeństwo nie było udane. Została współpracownikiem kilku czasopism literackich i artystycznych, w tym Black and White, St Stephen's Review i, przede wszystkim, The Yellow Book w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku.
To właśnie w tym czasie, po tym jak opublikowała błyskotliwie udaną parodię jego powieści The Picture of Dorian Gray, Oscar Wilde zapragnął ją poznać i nazwał ją Sfinksem. Stali się największymi przyjaciółmi, a ona odegrała kluczową rolę w pomaganiu mu po katastrofie jego procesu, kiedy wielu innych go opuściło.
Jej sześć błyskotliwie dowcipnych powieści zostało opublikowanych w latach 1907-1916. Zmarła w 1933 roku.