Ocena:
Książka zawiera końcowe refleksje historyka Heiko Obermana na temat reformacji, ze szczególnym uwzględnieniem Marcina Lutra i Jana Kalwina. Jest znana z oryginalnych opinii, rozległej wiedzy naukowej i mistrzowskiej znajomości źródeł, choć niektórzy krytykują ją za brak głębi filozoficznego zaangażowania i spójnego stylu argumentacji. Podczas gdy niektórzy recenzenci uważają ją za niezbędną lekturę dla naukowców, inni postrzegają ją jako rozczarowującą i bardziej odpowiednią dla zwykłych czytelników niż poważnych studentów teologii.
Zalety:Książka oferuje oryginalne i odświeżające spostrzeżenia na temat reformacji, szczególnie w odniesieniu do Lutra i Kalwina. Jest dobrze zbadana, z obszernym opisem życia Lutra i ponowną oceną jego studiów, a także rygorystyczną analizą wkładu Kalwina. Notatki i indeks zwiększają jej wartość naukową, czyniąc ją znaczącym wkładem w studia nad Reformacją.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że tekstowi brakuje głębokiego zaangażowania w idee teologiczne i nie wyjaśnia historycznych napięć ani praktyk społecznych związanych z reformacją. Krytykowana jest niekonsekwencja w czytaniu podstawowych tekstów i brak bibliografii. Niektórzy uważali, że książka jest bardziej odpowiednia dla zwykłych czytelników niż dla tych, którzy szukają dogłębnej analizy lub rygorystycznego podejścia akademickiego.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Two Reformations: The Journey from the Last Days to the New World
W tym ostatnim zbiorze swoich ważnych, kontrowersyjnych i przystępnych pism Heiko A. Oberman stara się wyzwolić i poszerzyć nasze rozumienie europejskiej reformacji, od jej początków w średniowiecznej filozofii i teologii, poprzez purytańskich osadników, którzy przenieśli wizję Kalwina do Nowego Świata.
Obejmując wiele tematów, Oberman znajduje fascynujące powiązania między aspektami reformacji a historią i myślą XX wieku - w szczególności związek z nazizmem i Holokaustem. Powraca do swojej wcześniejszej pracy na temat historii antysemityzmu, odrzuca koncepcję nieprzerwanej linii od Lutra do Hitlera do Holokaustu i oferuje nowe spojrzenie na chrześcijańskie dziedzictwo antysemityzmu i jego mordercze skutki w XX wieku.
Oberman pokazuje, w jaki sposób uproszczenia i sztywność współczesnej historiografii przesłoniły egzystencjalne duchy tak wielkich postaci, jak Luter i Kalwin. Bada dług zarówno Lutra, jak i Kalwina wobec średniowiecznej myśli religijnej oraz wpływ różnych cech "długiego XV wieku" - w tym Czarnej Śmierci, nominalizmu, humanizmu i ruchu koncyliarnego - na Reformację.
