Dwie dychy dziennie: Jak dwaj mali chłopcy przetrwali rozbity dom spowodowany uzależnieniem w latach pięćdziesiątych XX wieku

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 12 głosach.

Oryginalny tytuł:

Two Dimes a Day: How Two Little Boys Survived a Broken Home Caused by Addiction in the 1950s

Zawartość książki:

Kiedy zastanawiałem się nad napisaniem tej książki, po wielu zachętach ze strony rodziny na przestrzeni lat, nie byłem pewien, czy podjąć się tego zadania. Zmagałem się z tymi myślami przez większość nocy, a rano wiedziałem, jak rozwiązać mój dylemat. Padłem na kolana obok łóżka i modliłem się, aby Bóg dał mi znak podobny do Gedeona, który skłoni mnie do podjęcia decyzji.

Później tego samego dnia moja żona, Nellie, i ja byliśmy na lunchu w restauracji Wendy's, kiedy Nellie wyszła z samochodu, sięgnęła na ziemię, podniosła coś i powiedziała do mnie: „Mam coś dla ciebie”, kładąc dwie dziesięciocentówki na mojej dłoni.

Nie powiedziałem jej o mojej modlitwie i zdecydowanie nie powiedziałem jej, że tytuł książki, jeśli ją napiszę, będzie brzmiał Dwie dychy dziennie.

Najpierw zacząłem się śmiać, potem pojawiły się łzy, a ona zapytała: „Co się stało? „.

Odpowiedziałem: „Czy znasz tytuł mojej książki? „.

Odpowiedziała: „Nie”.

Boska interwencja w najlepszym wydaniu.

Moje wspomnienia z życia z uzależnieniem zaczęły się w wieku trzech lat. Mój ojciec był dobrze wykształcony, uczęszczał na Marshall University i był bardzo utalentowanym dziennikarzem i operatorem linotypu, pracującym dla wielu gazet na Wschodnim Wybrzeżu, w tym Washington Post i New York Times. Nasze życie powinno być bardzo normalne i szczęśliwe; jednak jego skrajne uzależnienie od alkoholu szybko zniszczyło wszelkie poczucie normalności. Moja matka robiła wszystko, co w jej mocy, aby utrzymać naszą rodzinę w nienaruszonym stanie; jednak rozbity dom stał się oczywisty. W wieku trzech i pięciu lat mój brat, Billy, i ja zostaliśmy natychmiast wrzuceni w tryb przetrwania. Dzięki niech będą Bogu za Jego boską interwencję w nasze życie. Dziękuję również Bogu za Blanche McClintic, pierwszą kuzynkę mojego taty, która w bardzo młodym wieku wpoiła nam solidne podstawy biblijne. Ten fundament podtrzymuje nas do dziś.