Twenty Five Years of Financial Sector Reforms in India: 1991-92 to 2016-17
Wkrótce po uzyskaniu niepodległości w 1947 r. rząd Indii prowadził politykę społecznej kontroli ważnych instytucji finansowych.
W wyniku dominacji państwa, indyjski system monetarny i finansowy charakteryzował się barierami wejścia na rynek, kontrolą cen aktywów finansowych, wysokimi kosztami transakcyjnymi i ograniczeniami w przepływie środków z jednego segmentu rynku do drugiego. To właśnie w tym kontekście wprowadzono szeroko zakrojone reformy sektora finansowego, które stanowiły integralną część programu reform gospodarczych rozpoczętego na początku lat 90-tych. Reformy te utorowały drogę do integracji pomiędzy różnymi segmentami systemu finansowego.
Powszechnie przyjmuje się, że zmniejszenie/usunięcie represji finansowych zwiększyło wydajność i potencjalny wzrost indyjskiej gospodarki. Ograniczenia dotyczące wyceny aktywów zostały usunięte wraz z wprowadzeniem nowych instrumentów.
Wzmocniono również infrastrukturę technologiczną. Ogólne podejście do reform sektora finansowego było przejrzystym, opartym na współpracy i konsultacjach procesem mającym na celu rozwiązanie wielu możliwych dylematów. Sam proces reform charakteryzował się ostrożnością z nastawieniem na zachowanie stabilności, staranną sekwencją działań, wzajemnie wzmacniającymi się inicjatywami monetarnymi oraz zapewnieniem spójności i komplementarności z innymi politykami.
Ta książka wyjaśnia i szczegółowo analizuje zmiany, które ogarnęły indyjski sektor finansowy od 1991 roku. Przedmiot: Biznes i ekonomia, Inwestycje, Studia nad Indiami, Handel)