Dwa światy Helen Duncan

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, książka o Helen Duncan otrzymała mieszane recenzje, a wielu czytelników doceniło jej wgląd w jej życie jako medium fizycznego i wyzwania, przed którymi stanęła, podczas gdy inni uznali, że brakuje jej głębi i perspektywy w odniesieniu do jej osobowości i relacji w społeczności spirytystycznej.

Czytelnicy chwalili książkę za to, że jest dobrze napisana, pouczająca i inspirująca. Wielu podkreślało szczery opis zmagań Helen Duncan i jej wytrwałość w obliczu przeciwności losu. Książka została uznana za niezbędną lekturę dla osób zainteresowanych spirytyzmem i fizycznym mediumizmem, oferując cenny wgląd w poświęcenie Duncan i niesprawiedliwe traktowanie, którego doświadczyła.

Niektórzy recenzenci wyrazili rozczarowanie, uważając, że książka nie zgłębiła w pełni złożonej osobowości Duncan i jej relacji z rówieśnikami. Krytycy zauważyli, że Duncan sprawia wrażenie zapatrzonej w siebie i zakwestionowali dogłębne zbadanie przyczyn jej wyobcowania. Ponadto niektórzy czytelnicy uważali, że w książce brakowało jasności co do możliwości oszustw związanych z mediumizmem Duncan.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Two Worlds of Helen Duncan

Zawartość książki:

Jest to wznowienie książki wydanej po raz pierwszy 23 lata temu, która od dawna jest niedostępna w druku, ale jest bardzo poszukiwana przez tych, którzy chcą poznać prawdziwą historię Helen Duncan, kobiety stojącej za ostatnim wyrokiem skazującym na podstawie ustawy o czarach w 1944 roku. Napisana w dwóch częściach, pierwsza część autorstwa jej córki Geny opowiada prawdziwą historię tej niezwykłej kobiety.

Jej liczne dary jasnowidzenia, jasnosłyszenia i prekognicji zostały przyćmione przez rozgłos związany z fizyczną materializacją jej mediumizmu. Nic nie zostało wcześniej napisane o jej bezinteresownej miłości do ludzkości, jej oddaniu mężowi i rodzinie, jej osobistych i prywatnych radościach i tragediach, jej fizycznym i emocjonalnym cierpieniu.

Gena opowiada całą historię mediumizmu swojej matki, jej wczesnego życia, pogorszenia stanu zdrowia i jej ostatecznej śmierci, w dużej mierze z powodu stresu spowodowanego ściganiem przez policję i uwięzieniem. Druga część książki, zbadana przez Kay Hunter, szczegółowo opisuje proces w Old Bailey w 1944 roku na podstawie relacji Maurice'a Barbanella.