Pastoral Cosmopolitanism in Edith Wharton's Fiction: The World Is a Welter
Książka ta pokazuje, w jaki sposób "zazielenianie" prywatnych i publicznych pism Whartona przyczynia się do ekscytujących wątków w geografii kulturowej i najnowszej teorii postkolonialnej: na przykład biologicznych i politycznych konstrukcji obywatelstwa, mobilności, rasy i narodu.
Gościnność i wrogość wobec "Innego".
Trudne doświadczenia wygnania i konkurujące ze sobą koncepcje domu/landu.
Transnarodowa tożsamość.
Postać nomada, wyrzutka czy wędrowca. Ostatecznie będzie to odpowiedź na to pytanie: Jakie są kwestie, ogólnie rzecz biorąc, co motywuje ekokrytykę, w jaki sposób odnosi się ona do wyzwań geografii kulturowej, dlaczego możemy odkryć znaczenie, zwracając się do Whartona? Argumentem jest to, że lektura fikcji Whartona może pomóc w zrozumieniu tych kwestii. Książka ta sytuuje Whartona jako autora, który doskonale reaguje na pasterskie tropy i teren, wśród innych rodzajów przestrzeni. Odnosi się do afektywnych i geograficznych rezonansów takich miejsc, zwłaszcza słabo zaludnionych miejscowości i form terenu - luksusowych górskich kurortów, prywatnych ogrodów ozdobnych, bujnych parków publicznych, monumentalnych i "pozornych" ruin - które oferowały rozpieszczonym amerykańskim towarzystwom krótką ucieczkę od "zgiełku". Pragnę skomplikować popularne postrzeganie "świata Wharton" - wzmocnione przez liczne przystojnie wyprodukowane kinowe i telewizyjne adaptacje jej powieści - jako zakorzenionego w często wystawnych wnętrzach domowych z ich osowiałymi klikami społecznymi, surowymi zasadami grzeczności i wyszukanymi hierarchiami.
Rzeczywiście, jednym z głównych celów tej książki jest potraktowanie pastorału jako swego rodzaju palimpsestu - "pergaminu", na którym kolejne pokolenia artystów-pielgrzymów wyryły swoje wrażenia, nieustannie rewidując jego obrazy, procedury formalne i efekty liryczne. To pojęcie palimpsestu wzmacnia również sposób, w jaki moje badania starają się rozszerzyć zakres studiów nad Whartonem. Po pierwsze, moja uważna lektura wybranych tekstów dodaje kolejną "warstwę" wyrafinowania do stale rozwijającej się dziedziny ekokrytyki, której podstawowe idee i krytyczne stanowiska nabrały zarówno pilności, jak i ożywczej siły, biorąc pod uwagę wstrząsy sejsmiczne w naszych materialnych lokalizacjach na całym świecie - niektóre z najbardziej niszczycielskich tornad w historii Stanów Zjednoczonych.
Powodzie na amerykańskim Środkowym Zachodzie.
Niszczycielskie trzęsienia ziemi na Haiti, w Chinach i Japonii.
Silniejsze i bardziej rozległe pożary na południowym zachodzie USA.