Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
The Soul of Higher Education: Contemplative Pedagogy, Research and Institutional Life for the Twenty-First Century
Dusza szkolnictwa wyższego: Contemplative Pedagogy, Research and Institutional Life for the Twenty-first Century przyczynia się do zrozumienia znaczenia i implikacji kontemplacyjnego ugruntowania dla szkolnictwa wyższego.
Jest to szósta publikacja z serii zatytułowanej Advances in Workplace Spirituality: Theory, Research and Application, która ma być autorytatywną i kompleksową serią w tej dziedzinie. Niniejszy tom składa się z rozdziałów napisanych przez wybitnych naukowców zarówno z tradycji wschodniej, jak i zachodniej, które rzucają światło na następujące pytania: - Jaka jest właściwa podstawa epistemologiczna dla kontemplacyjnego szkolnictwa wyższego? W jaki sposób obecna dominująca epistemologia w szkolnictwie wyższym ogranicza kontemplacyjne nauczanie, uczenie się i badania? Jakie alternatywy można zaproponować? - W jaki sposób można pielęgnować kulturę kontemplacji w klasie? Jaką różnicę czyni ta kultura w nauczaniu i uczeniu się? Jaka jest rola indywidualnego i instytucjonalnego przywództwa w tworzeniu i podtrzymywaniu tej kultury? - Czym są badania kontemplacyjne?
W jaki sposób wyłaniająca się dziedzina studiów kontemplacyjnych może wpasować się w uniwersytet XXI wieku? - Czego wykładowcy i studenci mogą nauczyć się z praktyk kontemplacyjnych o tym, jak znaleźć spokój umysłu w świecie szkolnictwa wyższego charakteryzującym się rosnącą złożonością, presją finansową i konfliktami? - Jak wygląda kontemplacyjna struktura organizacyjna w szkolnictwie wyższym? W jaki sposób komitety, spotkania wydziałów i zespoły administracyjne mogą wykorzystywać praktyki kontemplacyjne do bardziej efektywnej współpracy? - W jaki sposób kontemplacyjne procesy decyzyjne mogą być wykorzystywane w szkolnictwie wyższym? Biorąc pod uwagę hierarchie, wojny o wpływy i skłonność naukowców do używania argumentów jako broni, czy możliwe jest wprowadzenie praktyk kontemplacyjnych do sytuacji decyzyjnych w odpowiedni sposób?