Dusza pamięta Hiroszimę

Opinie czytelników

Książka przedstawia głęboko osobisty i historyczny opis wpływu wojny, w szczególności bombardowania Hiroszimy, oczami Japończyka. Oferuje wgląd w japońską kulturę w latach czterdziestych XX wieku, jednocześnie odnosząc się do okropności wojny i związanych z nią kosztów ludzkich. Czytelnicy często uznawali ją za pouczającą, emocjonalną i mocną, podkreślającą zarówno bezsens wojny, jak i odporność ludzkości.

⬤ Wciągająca i emocjonalna opowieść, która łączy czytelników z osobistymi doświadczeniami osób dotkniętych wojną.
⬤ Dostarcza cennego kontekstu historycznego i spojrzenia na japońską kulturę w latach 40-tych XX wieku.
⬤ Zachęca do zrozumienia złożoności wojny i jej wpływu na niewinne życie.
⬤ Dobrze zbadana i przemyślana treść, z potwierdzeniem jej faktycznych podstaw.
⬤ Oferuje pełne nadziei przesłanie o człowieczeństwie i możliwości uczenia się na błędach z przeszłości.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że książka nie skupia się wystarczająco na samym bombardowaniu Hiroszimy, a zamiast tego poświęca zbyt wiele czasu na tło kulturowe.
⬤ Kilka recenzji opisało książkę jako słabą lub rozczarowującą w porównaniu do innych dzieł autora.
⬤ Pojawiła się potrzeba bardziej szczegółowych opisów konkretnych wydarzeń historycznych, takich jak zrzucenie bomby atomowej.

(na podstawie 78 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Soul Remembers Hiroshima

Zawartość książki:

Przed skontaktowaniem się z Dolores na sesję regresji, 22-letnia Amerykanka w niewytłumaczalny sposób doznała głębokiej traumy i została przytłoczona nagłym przypływem wspomnień, które nie miały racjonalnego wytłumaczenia. Wspomnienia zostały wywołane w następujących okolicznościach.

W zwykły dzień, gdy weszła do swojego salonu, w telewizji leciał program, w którym przeprowadzano wywiady z osobami, które przeżyły zrzucenie bomby atomowej na Hiroszimę. Nie było żadnych scen bombardowania, po prostu prowadzący omawiał to wydarzenie z gośćmi. Gdy oglądała obrazy ocalałych opisujących swoje doświadczenia, bez wyjaśnienia, nagle zaczęła doświadczać w swoim umyśle scen faktycznego bombardowania, które miało miejsce w czasie rzeczywistym.

Oprócz doświadczania wizualnych obrazów wydarzenia, pobudzone zostały dodatkowe zmysły, ponieważ mogła również usłyszeć krzyki ludzi i poczuć głęboki ból związany z tym doświadczeniem.

Intuicyjnie wiedziała, że była obecna podczas tego wydarzenia. W dniach i tygodniach, które nastąpiły po obejrzeniu programu, przerażające sceny samej eksplozji i wynikające z niej następstwa nadal uporczywie zalewały jej umysł.

Była w stanie zepchnąć je do tyłu umysłu na krótki okres czasu, aby mogła funkcjonować w codziennym życiu, jednak stało się to zbyt wyczerpującym procesem, który nie dawał żadnego wyjaśnienia tego, co się z nią dzieje i dlaczego. W tym momencie skontaktowała się z Dolores i poprosiła ją o pomoc podczas sesji. Ta książka jest historią o tym, jak Dolores starannie prześledziła te doświadczenia z powrotem do swojego życia jako Japończyka o imieniu Nogorigatu mieszkającego w Hiroszimie podczas II wojny światowej.

Opowiada o tym, czego doświadczyli Japończycy podczas wojny i jest to strona historii, która nie została w pełni zbadana ani napisana. W tamtym czasie była to najtrudniejsza sprawa dla Dolores, ponieważ nie była pewna, jak młoda dama zareaguje na ponowne przeżycie śmierci w eksplozji atomowej. Trzeba było obchodzić się z nią niezwykle ostrożnie.

Powstała historia woła do naszych czasów: „Nie pozwól, aby ten horror się powtórzył! ”