Ocena:
Książka „The Soul of Prayer” autorstwa P.T. Forsytha to głęboka eksploracja natury i celu modlitwy, podkreślająca jej znaczenie w rozwijaniu bliskiej relacji z Bogiem. Czytelnicy doceniają filozoficzną głębię i duchowe spostrzeżenia, choć niektórzy uważają, że styl pisania jest trudny, a początkowe rozdziały abstrakcyjne. Ogólnie rzecz biorąc, jest to wysoce zalecane dla tych, którzy poważnie podchodzą do zrozumienia i poprawy swojego życia modlitewnego.
Zalety:Oferuje głęboki wgląd i duchowe prawdy o naturze i celu modlitwy. Inspiruje czytelników do modlitwy i zrozumienia jej wartości. Wielu uważa ją za źródło duchowego wzbogacenia i gorąco ją poleca, zwłaszcza osobom poważnie wierzącym. Późniejsze rozdziały są szczególnie chwalone za ich praktyczne i głębokie spostrzeżenia.
Wady:Styl pisania jest często postrzegany jako trudny, z kwiecistym językiem i złożonymi strukturami zdań, które mogą stanowić wyzwanie dla wielu czytelników. Niektórzy uważają, że początkowe rozdziały są zbyt abstrakcyjne i brakuje w nich praktycznych wskazówek. Pojawiają się drobne uwagi krytyczne dotyczące literówek i błędów w niektórych egzemplarzach, które mogą zakłócać lekturę.
(na podstawie 36 opinii czytelników)
The Soul of Prayer
"Oto bezsensowny teolog, który idzie na szyję. W towarzystwie Forsytha jesteśmy świadomi zarówno chwały, jak i powagi tego, co robimy, kiedy padamy na kolana w modlitwie".
-Eugene H. Peterson P. T.
Forsyth jest czasami opisywany jako angielski prekursor Karla Bartha.
Urodził się w 1848 roku w szkockiej rodzinie o skromnych korzeniach, a później uczęszczał na Uniwersytet w Aberdeen, gdzie w 1869 roku ukończył z wyróżnieniem pierwszą klasę literatury klasycznej. W 1876 r.
został wyświęcony i powołany do służby w Shipley w hrabstwie Yorkshire. W swojej wczesnej posłudze w Kościele Kongregacjonalnym Forsyth walczył z ortodoksją i szukał prawa do przemyślenia chrześcijańskiej teologii i podążania za liberalną myślą. Jednak w 1878 r.
Forsyth doświadczył nawrócenia z, jak sam to określił, "bycia chrześcijaninem na bycie wierzącym, z miłośnika miłości na obiekt łaski". Obudziła się w nim głęboka świadomość odpowiedzialności duszpasterskiej, która radykalnie zmieniła przebieg jego posługi. Jego nawrócenie pchnęło go od przywództwa liberalizmu do odzyskania teologii łaski.
Szybko stał się jedną z bardziej znanych postaci brytyjskiego nonkonformizmu. W 1894 r.
otrzymał powołanie do Emmanuel College w Cambridge, gdzie w 1896 r. wygłosił słynne kazanie "Ojciec Święty". W 1901 roku przyjął stanowisko dyrektora Hackney Theological College w Londynie, gdzie pozostał aż do śmierci w 1921 roku.
W ciągu swojego życia Forsyth opublikował 25 książek i ponad 260 artykułów.
Często przypisuje mu się odzyskanie dla swojego pokolenia rzeczywistości i prawdziwych wymiarów łaski Bożej.