Dusza Greków: An Inquiry

Opinie czytelników

„The Soul of the Greeks” Michaela Davisa służy zarówno inteligentnym czytelnikom, jak i naukowcom, badając greckie koncepcje duszy poprzez kluczowe postacie, takie jak Arystoteles, Herodot i Platon. Charakteryzuje się podwójnym podejściem do odbiorców i szerokim wykorzystaniem greckiej terminologii, co czyni ją wyzwaniem dla osób bez znajomości języka, ale satysfakcjonującą dla tych, którzy głęboko angażują się w jej treść. Wydanie Kindle ma pewne problemy z formatowaniem, ale spostrzeżenia i wkład naukowy książki są wysoko cenione.

Dogłębna eksploracja greckiego podejścia do duszy, wnikliwe dyskusje na tematy arystotelesowskie i platońskie, efektywna struktura zaczynająca się od Arystotelesa, mocne eseje egzegetyczne, wyjaśniające pytania czytelników dotyczące tematu.

Wymaga pewnej znajomości języka greckiego do pełnego zrozumienia, potencjalne trudności z formatowaniem i przypisami w wydaniu Kindle, może stanowić wyzwanie dla czytelników, którzy nie chcą angażować się w greckie terminy.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Soul of the Greeks: An Inquiry

Zawartość książki:

Rozumienie duszy na Zachodzie zostało głęboko ukształtowane przez chrześcijaństwo, a jego wpływ można dostrzec w pewnych założeniach często przyjmowanych na temat duszy: na przykład, że jeśli istnieje, to jest oddzielona od ciała, wolna, nieśmiertelna i potencjalnie czysta. Starożytni Grecy jednak pojmowali duszę zupełnie inaczej. W tej ambitnej nowej pracy Michael Davis analizuje dzieła Homera, Herodota, Eurypidesa, Platona i Arystotelesa, aby ujawnić, w jaki sposób starożytni Grecy przedstawiali i rozumieli to, co nazywa "w pełni ludzką duszą".

Zaczynając od Iliady Homera, Davis przedstawia napięcie w duszy Achillesa między nieśmiertelnością a życiem. Następnie zwraca się do De Anima i Etyki nikomachejskiej Arystotelesa, aby zbadać konsekwencje problemu Achillesa w całym zakresie aktywności duszy. Przechodząc do Herodota i Eurypidesa, Davis rozważa przedstawienie przez tego pierwszego dwóch skrajności kultury - jednej zakorzenionej w stabilności i tradycji, drugiej w wolności i ruchu - i bada, w jaki sposób wyznaczają one granice charakteru. Następnie Davis pokazuje, w jaki sposób Helena i Ifigenia wśród Taurów służą jako dramatyczne przykłady skrajnych kultur Herodota i ich konsekwencji dla duszy. W ostatniej części książki powraca do filozofii, analizując kilka platońskich dialogów - Republikę, Klejtofona, Hipparcha, Fajdrosa, Eutyfrona i Sympozjon - aby zrozumieć niedoskonałość duszy w odniesieniu do prawa, sprawiedliwości, tyranii, erosa, bogów i samej filozofii. Davis kończy Platońską prezentacją duszy Sokratesa jako samoświadomej i nietragicznej, nawet jeśli jest ona z konieczności wyobcowana i podzielona przeciwko sobie.

Dusza Greków zaczyna się więc od niedoskonałej duszy, która przejawia się w heroicznej, ale tragicznej tęsknocie Achillesa, a kończy się jej nietragicznym i pełniejszym filozoficznym wyrazem w duszy Sokratesa. Nie jest to jednak tylko historyczny przegląd, ale błyskotliwa medytacja nad tym, co leży u podstaw bycia człowiekiem.