Dupki: Teoria

Opinie czytelników

Recenzje książki „Assholes: A Theory” sugerują, że książka oferuje humorystyczny, ale wnikliwy komentarz na temat negatywnych zachowań społecznych, szczególnie koncentrując się na identyfikacji i radzeniu sobie z »dupkami«. Jest to mieszanka zabawnych anegdot i poważnych dyskusji filozoficznych, skłaniająca do autorefleksji i krytyki społecznej. Niektórzy czytelnicy uznali ją jednak za zbyt rozwlekłą i negatywną, pozbawioną praktycznych rozwiązań w radzeniu sobie z trudnymi ludźmi.

⬤ Zabawna i wciągająca, sprawia, że czyta się ją z zapartym tchem.
⬤ Zapewnia wnikliwą analizę zachowań społecznych i różnic kulturowych.
⬤ Oferuje czytelnikom autorefleksyjne podejście do oceny własnego zachowania.
⬤ Potwierdza wspólne doświadczenia dotyczące trudnych ludzi.
⬤ Stymuluje dyskusje społeczne i refleksje na temat uprzejmości.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za słabo napisaną, zbyt rozwlekłą i nużącą.
⬤ Skupienie się na negatywnych przykładach może być odstręczające i brakuje w niej konstruktywnych rozwiązań.
⬤ Filozoficzna głębia może nie współgrać ze wszystkimi czytelnikami, prowadząc do mieszanych oczekiwań.
⬤ Niektórzy uważali, że ton jest zbyt cyniczny lub negatywny.

(na podstawie 287 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Assholes: A Theory

Zawartość książki:

Idealny prezent na zakończenie szkoły dla każdego młodego dorosłego wkraczającego w prawdziwy świat.

W bestsellerze New York Timesa, który Nick Hornby nazywa „pomocnym, stymulującym i bardzo na czasie” („The Believer”), filozof Aaron James przedstawia teorię dupka, która jest zarówno intelektualnie prowokująca, jak i egzystencjalnie niezbędna.

Co to znaczy, że ktoś jest dupkiem? Odpowiedź nie jest oczywista, pomimo faktu, że często osobiście mamy do czynienia z ludźmi, dla których nie ma lepszego określenia. Starając się ich unikać, dupki można znaleźć wszędzie i w wielu odmianach: zadufane dupki, królewskie dupki, prezydenckie dupki, korporacyjne dupki, lekkomyślne dupki. Lista jest długa.

Zarządzanie dupkami zaczyna się od ich zrozumienia. Podobnie jak Machiavelli oświetlił strategię polityczną dla książąt, ta książka w końcu daje nam koncepcje, aby pomyśleć lub powiedzieć, dlaczego dupki tak nam przeszkadzają, i wyjaśnia, dlaczego tacy ludzie wydają się częścią ludzkiej kondycji społecznej, zwłaszcza w erze szalejącego narcyzmu i nieokiełznanego kapitalizmu. Koncepcje te są również przydatne w praktyce, ponieważ zrozumienie dupka, z którym utknęliśmy, pomaga nam konstruktywnie myśleć o tym, jak radzić sobie z problemami, które on (a są to głównie mężczyźni) przedstawia. Mamy lepsze wyczucie tego, kiedy dupkowi najlepiej się przeciwstawić, a kiedy najlepiej go zignorować - lepsze wyczucie tego, o co warto, a o co nie warto walczyć.