Dumb Dumb Dumb: Recenzje książek mojej matki

Opinie czytelników

Książka Mary Jo Pehl to szczere i pełne humoru wspomnienia o jej relacji z matką, przeplatane dowcipnymi recenzjami jej książek. Narracja wywołuje szereg emocji, od śmiechu po wzruszenie, dzięki czemu jest to lektura, z którą wiele osób może się utożsamić.

Książka jest zabawna, zabawna i przejmująca, pokazując doskonałe umiejętności opowiadania historii Pehl. Czytelnicy doceniają szczery hołd dla jej matki i relatywną dynamikę ich relacji. Przeplatające się recenzje książek dodają głębi i uroku, sprawiając, że jest to wyjątkowe doświadczenie czytelnicze. Książka szczególnie dobrze współgra z tymi, którzy stracili rodziców lub mają złożone relacje rodzinne.

Niektórzy czytelnicy uznali, że emocjonalna treść jest intensywna, zwłaszcza jeśli niedawno stracili rodzica. Istnieje ryzyko, że osoby w podobnej sytuacji poczują się przytłoczone tematami straty i nostalgii. Kilku czytelników zauważyło, że może to nie być typ książki, którą zazwyczaj czytają.

(na podstawie 27 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dumb Dumb Dumb: My Mother's Book Reviews

Zawartość książki:

POCHWAŁY DLA Dumb Dumb Dumb...

Dumb Dumb Dumb daje czytelnikowi wgląd w niezwykłą matkę Mary Jo Pehl - kobietę wielu sprzeczności. Żarłoczna czytelniczka, która prowadziła rankingi i streszczenia wszystkiego, co czytała. Lubi pragmatyzm i makabrę, nie cierpi romansów i to mnie zachwyciło. Również interesująca kategoria zbieracza. Nowe lub lekko używane przedmioty przechowywane w jej szafie na prezenty i przekazywane do dobrego użytku. Przygotuj się na robienie notatek podczas czytania tej książki. Oferuje ona tak wiele w zakresie podejścia do życia i listę lektur, nie wspominając o wielu momentach śmiechu na głos, widzianych przez ujmujący dowcip pani Pehl. Laraine Newman, członek-założyciel The Groundlings i OG SNL.

Spójrzmy prawdzie w oczy. Każda matka to kawał dobrej roboty. Ale w tej często przezabawnej książce Mary Jo Pehl dokonała niemożliwego: wymyśliła sposób na uhonorowanie niestrudzonych wysiłków swojej matki jako nałogowej czytelniczki, tworząc jej portret za pomocą setek krótkich i często zwięzłych recenzji książek, które zostawiła. W połączeniu ze starannie zaobserwowanymi i z miłością stworzonymi anegdotami napisanymi przez oddaną córkę, która również była fanką, Mary Jo udaje się ożywić swoją rodzinę jako grupę ludzi, z którymi fajnie jest spędzać czas". -Merrill Markoe, humorysta, We Saw Scenery.

Przejmująca i głośno śmieszna. Poszukiwanie zrozumienia wspomnień katalizuje się, gdy Mary Jo Pehl odkrywa odręczne recenzje książek swojej zmarłej matki. Wspaniała lektura. -Jim Goldman, autor bestsellera NYT Carolina Moonset.

W tym ujmującym i przezabawnym pamiętniku Mary Jo Pehl celebruje relację, którą dzieliła ze swoją dziwaczną, mądrą i opiniotwórczą matką. Opowiada o miłości i stracie oraz o tym, jak humor wzbogaca jedno i drugie. Dumb Dumb Dumb jest zabawny, zabawny, zabawny; czuły, czuły, czuły i radosny, radosny, radosny do przeczytania. -Lorna Landvik, Kroniki radykalnej wiedźmy (z przepisami)

Poprzez przezabawnie dosadne recenzje książek swojej matki, Mary Jo odnajduje zabawny i wzruszający kalejdoskop wspomnień, emocji i życia. -Elliot Kalan, The Flop House Podcast; pisarz, Maniac of New York; były główny scenarzysta, The Daily Show with John Stewart.

O AUTORZE

Mary Jo Pehl jest scenarzystką i członkiem obsady dwukrotnie nominowanego do nagrody Emmy i nagrodzonego Peabody serialu Mystery Science Theater 3000. Publikowała w czasopismach, na stronach internetowych i w licznych antologiach, a jej komentarze można było usłyszeć w programie NPR All Things Considered. Jako komik i gawędziarz Mary Jo występowała na scenach i festiwalach komediowych w całym kraju, a także w programach gawędziarskich Mortified i Risk! Mary Jo mieszka, kocha i śmieje się w Twin Cities.

Z TEKSTU

W naszej rodzinie były dwa "sezony". Od stycznia do lutego był "sezon podatkowy", co oznaczało, że przez cztery miesiące prawie nie widywaliśmy się z ojcem, który spędzał długie godziny w swoim biurze rachunkowym, zwykle jako dodatek do swojej regularnej pracy. Lato było "sezonem wyprzedaży garażowych". To właśnie wtedy moja matka przeglądała ogłoszenia w gazetach i sezonowe listy pod nagłówkiem "Wyprzedaż garażowa". Ze złożonym papierem na kolanach mama prowadziła kombi pełne nas, dzieciaków, bez pasów bezpieczeństwa, przemierzając dzielnice i szukając ręcznie robionych szyldów, wplatając nas w Circle Pines, a czasem, co ekscytujące, w sąsiednie przedmieścia. Zadaniem mojej mamy było powolne przejeżdżanie obok miejsc sprzedaży. Naszym zadaniem było przyglądanie się wyprzedaży z tylnego siedzenia i informowanie, czy warto się przy niej zatrzymać. Denerwowało mnie to i denerwowałem się za każdym razem, gdy musiałem wykonać telefon. Czasami, gdy samochód przejeżdżał obok, rzucała okiem na podjazd pełen używanych towarów i prychała: "To nie wyprzedaż garażowa, to wyprzedaż śmieci". Wtedy wzrok wracał na drogę, a noga na pedał gazu.