Duma orłów: Historia rodezyjskich sił powietrznych

Opinie czytelników

Książka została ogólnie dobrze przyjęta ze względu na jej badania i szczegóły dotyczące Rodezjańskich Sił Powietrznych, co jest szczególnie atrakcyjne dla osób szczególnie zainteresowanych tym tematem. Niektórzy recenzenci stwierdzili jednak, że brakuje jej głębi i istotnych informacji w porównaniu z innymi publikacjami.

Dobrze zbadana i szczegółowa historia, interesująca i dobra do odniesienia, zawiera wiele zdjęć, pomocnych dla początkujących czytelników zainteresowanych wojną w Rodezji.

Brak głębi i istotnych informacji, może być płytka w nakreślaniu przyczyn konfliktu, uważana za przewyższającą inne publikacje na ten sam temat.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Pride of Eagles: A History of the Rhodesian Air Force

Zawartość książki:

Jest to historia lotnictwa wojskowego w Rodezji od romantycznych czasów latania w "buszu" w latach 20. i 30.

ubiegłego wieku - kiedy samoloty były tankowane z kanistrów, a lądowiskami były często lokalne pola golfowe - do rozwiązania Rodezjańskich Sił Powietrznych (RhAF) w 1980 r., gdy Zimbabwe uzyskało niepodległość. W 1939 roku maleńkie Królewskie Rodezjańskie Siły Powietrzne (RRAF) stały się pierwszymi, które zajęły stanowiska bojowe jeszcze przed wybuchem II wojny światowej. Trzy rodezyjskie eskadry służyły z wyróżnieniem w Afryce Wschodniej, na Pustyni Zachodniej, we Włoszech i w Europie Zachodniej.

W kraju Rodezja stała się rozległym poligonem szkoleniowym dla lotników z całego Imperium - z Wielkiej Brytanii, Wspólnoty Narodów, a nawet Grecji.

Po wojnie Rodezja, dysponując niewielkim budżetem, odbudowała swoje siły powietrzne, wyposażając je w Ansony, Spitfire'y, Vampiry, Canberry, Huntery i Alouettes. Po UDI, jednostronnej deklaracji niepodległości od Wielkiej Brytanii w 1965 r., nałożono międzynarodowe sankcje, co zaowocowało wieloma niezwykłymi i przełomowymi innowacjami, szczególnie w zakresie uzbrojenia.

Pod koniec lat sześćdziesiątych i w latach siedemdziesiątych nastąpiła gorzka "wojna w buszu", w której RhAF był awangardą lokalnych operacji przeciw powstańczych i śmiałych ataków wyprzedzających na rozległe bazy partyzanckie w sąsiednim Mozambiku, Zambii i Botswanie oraz tak daleko, jak Angola i Tanzania. Dzięki swojej starzejącej się flocie, w tym C-47 "Dakota", które były w Arnhem, RhAF był w stanie siać niewyobrażalne spustoszenie wśród wroga, ZANLA Mugabe i ZIPRA Nkomo. Nieżyjący już autor poświęcił ponad 30 lat na napisanie tej książki; rezultatem jest obszerny zapis, który odzwierciedla dumę, profesjonalizm i poświęcenie jednych z najlepszych lotników na świecie tamtych czasów.

Beryl Salt urodziła się w Londynie w 1931 roku. Wyemigrowała do Południowej Rodezji w 1952 roku, by wziąć ślub w Salisbury, gdzie urodzili się jej dwaj synowie. W 1953 roku dołączyła do Southern Rhodesian Broadcasting Services (później Rhodesian Broadcasting Corporation, RBC).

Z zamiłowania do historii chciała dowiedzieć się jak najwięcej o swoim nowym kraju. Zainteresowanie to doprowadziło do powstania słuchowisk radiowych i programów fabularnych, a następnie kilku książek: School History Text Book, The Encyclopaedia of Rhodesia i The Valiant Years, historia kraju widziana przez gazety.

Wyprodukowała również serial radiowy o Rodezjańskich Siłach Powietrznych. W 1965 roku odeszła z RBC i spędziła trzy lata w Ministerstwie Informacji, po czym była niezależną pisarką i nadawczynią radiową zaangażowaną w wiele różnych projektów do 1980 roku, kiedy przeniosła się do Kapsztadu. Zmarła w Anglii w listopadzie 2001 roku.