Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest inspirującą i głęboko poruszającą relacją z życia Iana Watermana, szczegółowo opisującą jego zmagania z rzadkim schorzeniem neurologicznym wpływającym na jego propriocepcję i dotyk. Napisana przez dr Jonathana Cole'a, łączy osobiste narracje z naukowymi perspektywami, dzięki czemu jest dostępna dla szerokiego grona odbiorców. Wielu czytelników wyraziło opinię, że trudno im było ją odłożyć ze względu na jej wciągający charakter.
Zalety:⬤ Inspirująca i poruszająca narracja.
⬤ Dobrze napisana i przystępna dla osób niebędących ekspertami.
⬤ Wciągająca historia, którą wielu uznało za atrakcyjną.
⬤ Wzbogaca zrozumienie ludzkiego ducha i determinacji.
⬤ Polecana jako lektura towarzysząca filmowi dokumentalnemu.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za nieco przygnębiającą.
⬤ Struktura narracji może wydawać się niezgrabna lub powtarzalna.
⬤ Brak jasności co do wieku Iana Watermana w niektórych momentach może dezorientować czytelników.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Pride and a Daily Marathon
Zawartość książki:
W wieku 19 lat Ian Waterman został nagle powalony w pracy przez rzadką chorobę neurologiczną, która pozbawiła go czucia poniżej szyi. Upadł na podłogę, nie mogąc stać ani kontrolować swoich kończyn, tracąc poczucie pozycji stawów i propriocepcji, tego "szóstego zmysłu" swojego ciała w przestrzeni, który wszyscy uważamy za coś oczywistego.
Po miesiącach spędzonych na oddziale neurologicznym został uznany za nieuleczalnie chorego i skazany na życie na wózku inwalidzkim. Jest to pierwsza amerykańska publikacja niezwykłej książki autorstwa jego lekarza, Jonathana Cole'a. Opowiada ona fascynującą historię, w tym jasny opis kliniczny rzadkiego schorzenia, o tym, jak Waterman odzyskał pełną mobilność wbrew wszelkim oczekiwaniom, dzięki wysiłkowi umysłowemu i czystej odwadze.
Cole opisuje, jak Waterman stopniowo przystosowywał się do swojego dziwnego stanu. Zgodnie z przewidywaniami lekarzy, nie udało mu się odzyskać sprawności neurologicznej.
Musiał monitorować każdy ruch wzrokiem, aby dowiedzieć się, gdzie znajdują się jego kończyny, ponieważ nie miał informacji zwrotnych z nerwów obwodowych. Jednak dzięki zadziwiającej wytrwałości Waterman opracował skomplikowane sztuczki i strategie kontrolowania swoich ruchów, co pozwoliło mu radzić sobie nie tylko z codziennymi problemami, ale nawet z wyzwaniami związanymi z pracą, miłością i małżeństwem.
