Duchy Białego Domu: Prezydenci i ich autorzy przemówień

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają zróżnicowany zestaw punktów widzenia na „Duchy Białego Domu”, ilustrując jego wartość dla czytelników zainteresowanych historią prezydenta, pisaniem przemówień i dynamiką komunikacji politycznej. Czytelnicy doceniają dogłębne spostrzeżenia, wciągający styl pisania i zabawne anegdoty, ale niektórzy wyrażają obawy dotyczące tytułu książki i kilku pominięć w jej treści.

Książka jest opisywana jako interesująca, wnikliwa i dobrze zbadana, zapewniając fascynujące spojrzenie na świat prezydenckich mówców. Wielu recenzentów chwali wciągający styl pisania Schlesingera, głębię anegdot i relatywny charakter treści dla osób zainteresowanych polityką i komunikacją. Książka jest uważana za obowiązkową lekturę dla politycznych ćpunów i kompleksowe źródło wiedzy na temat pisania prezydenckich przemówień na przestrzeni dziesięcioleci.

Niektórzy recenzenci krytykują tytuł książki jako głupi i nie odzwierciedlający jej poważnej treści. Wspomniano również o braku głębszej dyskusji na temat znaczących postaci w pisaniu przemówień, takich jak Chris Mathews i James Humes. Ponadto kilku czytelników stwierdziło, że styl pisania jest czasami chaotyczny, co sugeruje trudne przejścia. Jedna z recenzji humorystycznie odrzuca ją jako „przycisk do papieru” i wyraża brak zainteresowania tematem.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

White House Ghosts: Presidents and Their Speechwriters

Zawartość książki:

W „Duchach Białego Domu” weteran waszyngtońskiego reportażu Robert Schlesinger otwiera świeże i odkrywcze okno na współczesną prezydenturę od FDR do George'a W. Busha. Jest to pierwsza książka, która bada kluczową i często ukrytą rolę odgrywaną przez mężczyzn i kobiety, którzy pomagają prezydentom znaleźć słowa, które mają nadzieję zdefiniować ich miejsce w historii.

Opierając się na dziesiątkach wywiadów ze skrybami Białego Domu oraz na obszernych badaniach archiwalnych, Schlesinger tworzy intymne, zabawne i wciągające historie, które zapewniają zaskakujący wgląd w osobowości, dziwactwa, ego, ambicje i humor tych prezydentów, a także to, jak dobrze lub nie rozumieli bully pulpit.

White House Ghosts śledzi ewolucję pracy autora prezydenckich przemówień od Raymonda Moleya za czasów FDR, przez takich luminarzy jak Ted Sorensen i Arthur Schlesinger, Jr. za czasów JFK, Jack Valenti i Richard Goodwin za czasów LBJ, William Safire i Pat Buchanan za czasów Nixona, Hendrik Hertzberg i James Fallows za czasów Cartera, Peggy Noonan za czasów Reagana, aż po „trojkę” Michaela Gersona, Johna McConnella i Matthew Scully'ego za czasów George'a W. Busha.

White House Ghosts opowiada fascynujące historie kryjące się za niektórymi z najbardziej kultowych prezydenckich przemówień: pierwszą inauguracją FDR („jedyną rzeczą, której musimy się obawiać, jest sam strach”) i JFK („nie pytaj, co twój kraj może zrobić dla ciebie - zapytaj, co ty możesz zrobić dla swojego kraju”), przemówieniami Richarda Nixona „nie jestem oszustem” i Ronalda Reagana „zburz ten mur”, przemówieniem Billa Clintona kończącym „erę wielkiego rządu”, a także deklaracją George'a W. Busha po 11 września, że „czy postawimy wrogów przed sądem, czy też wrogowie zostaną ukarani” - i dziesiątkami innych godnych uwagi przemówień. George'a W. Busha po 11 września 2001 r., że „niezależnie od tego, czy postawimy naszych wrogów przed sądem, czy wymierzymy sprawiedliwość naszym wrogom, sprawiedliwości stanie się zadość” - i dziesiątki innych godnych uwagi przemówień. Książka porusza również kluczowe kwestie dotyczące złożonej relacji między autorem przemówień a ich autorem, takie jak to, kto faktycznie stworzył najbardziej zapadające w pamięć frazy, kto zasługuje na uznanie za nie i kto się tego domagał.

Schlesinger opowiada historię współczesnej amerykańskiej prezydentury przez ten wyjątkowy pryzmat - jak nasi główni przywódcy rozwinęli swoje bardzo różne style retoryczne i jak dobrze zrozumieli korzyści płynące z dotarcia do kraju. Duchy Białego Domu to książka dramatyczna, zabawna, trzymająca w napięciu, zaskakująca, poważna - i zawsze zabawna.