Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Oryginalny tytuł:
Spiritual-Busyness from Surviving to Thriving
Zawartość książki:
Stworzyć dynamiczną światową kulturę możliwości.
Naszej codziennej pracy, w której wszyscy wygrywają.
A nasze duchy wznoszą się, aby sprowadzić niebo na ziemię.
A każdy człowiek doświadcza obfitości.
Radości i szczęścia w codziennej pracy.
Rozpocząłem tę podróż tworzenia modelu Spiritual-Busyness trzydzieści pięć lat temu, niemal przez przypadek. Nie miałem zamiaru tworzyć zupełnie nowego, dynamicznego modelu biznesowego, który byłby na zawsze zrównoważony. Modelu, który eliminuje podział "oni i my" w naszych społecznościach i ma potencjał, by położyć kres ubóstwu na naszym świecie. Podróż, dzięki której dwukrotnie kandydowałem do polityki federalnej na podstawie wprowadzenia modelu tworzenia społeczności. Moja podróż rozpoczęła się jako prawdziwy biznes polegający na budowie sześciokątnego schronu przeciwpożarowego, aby zapewnić jego właścicielom i mieszkańcom wysoki stopień bezpieczeństwa w sytuacji pożaru buszu. Byłem lokalnym konstruktorem-samoukiem, z zamiłowaniem do wysokich innowacji. Byłem członkiem lokalnego CFA (Country Fire Authority) w moim rodzinnym stanie Wiktoria. Brałem udział w wielu pożarach buszu. Jak nasz świat wie, Australia jest podatna na katastrofalne pożary buszu, podobnie jak duża część reszty naszego świata w związku ze zmianami klimatycznymi. Budynek był perełką, mówię to z całą pokorą, i nadal jest wspaniałym, bezpiecznym i atrakcyjnym schronieniem. W ciągu sześciu miesięcy wygenerowałem 25 milionów dolarów zainteresowania budynkiem, w tym wiktoriańskie ministerstwo edukacji, które chciało około 160 jednostek. Ministerstwo spędziło dwa lata na pracach badawczo-rozwojowych nad własnym schronem i opracowało prostokątne pudełko z płaskim dachem. Mój sześciokąt był o połowę mniejszy, z dwuspadowym dachem, ale mogłem połączyć dwa ze sobą, tworząc ósemkę.
Ministerstwo wysłało zespół inżynierów i architektów, aby ocenili mój budynek. Doszli do wniosku, że jest on znacznie bezpieczniejszy niż ich własny. Mogłem zbudować dwie jednostki za jedną czwartą ceny ich prostokątnego pudełka. Miałem niewielki zespół ludzi, głównie kobiet, pomagających mi opracować i zbudować budynek. Zespół pracował na zasadzie wolontariatu. Wynik tej próby w świecie biznesu sprawił, że technicznie zbankrutowałem finansowo, pomimo obietnicy dotacji na badania i rozwój, która nigdy nie nadeszła, od ówczesnego rządu stanu Wiktoria.
