Ocena:
Książka zgłębia duchowość kartuzów poprzez pisma Hugona z Balmy i Guigo, koncentrując się na Modlitwie Pańskiej i metodach kontemplacji. Jest chwalona za swoją przystępność i głębię, oferując cenne spostrzeżenia dla osób oddanych modlitwie. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że styl pisania jest zbyt suchy i naukowy.
Zalety:⬤ Oferuje jasną i przystępną eksplorację duchowości kartuzów
⬤ zawiera praktyczne porady dotyczące kontemplacji
⬤ bogatsze zrozumienie modlitwy kontemplacyjnej
⬤ przydatne dla oddanych praktyków modlitwy i samozaparcia
⬤ dobrze napisane i historycznie szczegółowe.
⬤ Styl pisania może być postrzegany jako suchy i zbyt naukowy, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom
⬤ pewne wątpliwości co do autorstwa tekstu
⬤ sekcje wprowadzające mogą być nużące.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Carthusian Spirituality: The Writings of Hugh of Balma and Guigo de Ponte
"Marzeniem każdego wydawcy jest trafić na projekt, który zyska uznanie za wkład w życie intelektualne i kulturalne". Theology Today W jednej serii oryginalne pisma powszechnie uznanych nauczycieli tradycji katolickiej, protestanckiej, prawosławnej, żydowskiej i islamskiej zostały krytycznie wybrane, przetłumaczone i przedstawione przez uznanych na całym świecie uczonych i przywódców duchowych.
Duchowość Kartuzów: The Writings of Hugh of Balma and Guigo de Ponte przełożył i wstępem opatrzył Dennis D. Martin przedmowa John Van Engen "Trzecim krokiem jest tęsknota ludzkiego ducha, jednoczące przylgnięcie, w którym delikatnie płonie dla Boga, wiedząc doświadczalnie, że ten, kto w ten sposób przylgnął do Boga, jest z Nim jednym duchem... Z miłością wyrastającą z własnego zapału otwiera się na przyjęcie i w przyjmowaniu zostaje rozpalona.
Następnie z wielką tęsknotą wpatruje się z szeroko otwartymi ustami w niebiańskie rzeczy i w jakiś cudowny sposób smakuje to, czego pragnie.
To smakowanie jest ponadto przylgnięciem, zjednoczeniem, poprzez które pobożny duch cieszy się Bogiem, w którym błogo spoczywa". Guigo de Ponte, O kontemplacji, Księga druga, rozdział dziesiąty W XIV, XV i XVI wieku kartuzi wypełnili rolę odgrywaną w X i XI wieku przez sieć kluniacką, w XII wieku przez cystersów, a w XIII wieku przez franciszkanów i dominikanów: Najwybitniejsi profesjonalni orędownicy zachodniego chrześcijaństwa przed Bożym tronem.
Założeni pod koniec XI wieku, kilka lat przed cystersami, kartuzi rozwijali się bardzo powoli przez pierwsze dwa stulecia, ale od początku cieszyli się wielkim szacunkiem. Zainspirowali między innymi Bernarda z Clairvaux, Wilhelma z St. Thierry, Aelreda z Rievaulx i Piotra Czcigodnego.
Dwaj autorzy, których pisma składają się na niniejszy tom, pochodzą z końca XIII wieku, tuż przed rozkwitem zakonu w XIV wieku. Tajemniczy autor znany jako "Hugh of Balma" mógł mieć wpływ na czternastowieczny Obłok Niewiedzy i z pewnością wywarł wielki wpływ na duchowość katolicką w XVI i następnych stuleciach, zwłaszcza, choć nie tylko, w Hiszpanii. Pisma Guigo de Ponte, drogą pośrednią, wpłynęły na Ignacego z Loyoli.
+.