Ocena:

Książka dostarcza kompleksowego opisu zbrojnej samoobrony i jej związku z niestosowaniem przemocy podczas walki o wolność Czarnych, podkreślając złożoność i znaczące role odgrywane w różnych ruchach. Skutecznie krytykuje poprzednie narracje, równoważąc perspektywy samoobrony i pokojowego protestu, jednocześnie badając tematy rasy i płci.
Zalety:⬤ Dogłębne badania i opowiadanie historii
⬤ zrównoważona perspektywa zbrojnego oporu i niestosowania przemocy
⬤ podkreśla mniej znane wydarzenia historyczne
⬤ odnosi się do interakcji między obroną zbrojną a prawami obywatelskimi
⬤ oferuje ważną analizę płci związaną z czarną męskością
⬤ pozytywnie przyjęty przez czasopisma historyczne.
Niektóre wcześniejsze prace mogą być uważane za zbyt uproszczone lub niepoprawne w swoich ocenach; skupienie się może wydawać się bardziej ograniczone do niektórych regionów lub historycznie unikalnych kontekstów.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
The Spirit and the Shotgun: Armed Resistance and the Struggle for Civil Rights
The Spirit and the Shotgun bada rolę zbrojnej samoobrony w połączeniu z pokojowymi protestami w walce o wolność Afroamerykanów w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. W obliczu brutalnych ataków ze strony Ku Klux Klanu i innych rasistowskich terrorystów, południowi czarni przyjęli filozofię Martina Luthera Kinga polegającą na pokojowym oporze jako taktyce, ale jednocześnie uzbroili się z konieczności i dumy.
Wyrafinowane jednostki samoobrony patrolowały czarne dzielnice, strzegły domów przywódców ruchu, ratowały aktywistów przed krzywdą, a czasami wymieniały strzały z białymi napastnikami. Patrole te wzmacniały i podtrzymywały lokalne ruchy w obliczu agresji białych. Wywoływały również ożywioną debatę w tradycyjnie niestosujących przemocy organizacjach praw obywatelskich, takich jak SNCC, CORE i NAACP.
Niniejsze studium ponownie ocenia czarnych bojowników, takich jak Malcolm X i Partia Czarnych Panter, a także ocenia w dużej mierze nieznane agencje ochronne w Tuscaloosa, Cleveland i innych miejscach. Nie ograniczając się do jednego stanu, jednej organizacji czy najbardziej znanych aktywistów, jest to pierwsza wyważona historia zbrojnej samoobrony, która zaczyna się od południowego ruchu na rzecz praw obywatelskich, a kończy na erze Black Power.
Opierając się na szeroko zakrojonych badaniach z wielu różnych źródeł, Wendt argumentuje, że w latach Black Power zbrojny opór stał się w dużej mierze symboliczny i ostatecznie przyniósł efekt przeciwny do zamierzonego - nie współistniejąc już z pokojowym protestem w filozofii "ducha i strzelby", która tak skutecznie służyła ruchowi południowemu. Jest to niezbędny tom dla historyków i studentów epoki.