Dublin in the 1970s and the 1980s
W latach 70. powierzchnia Dublina stale rosła, a zabudowa mieszkaniowa przekształcała krajobraz zachodniej części miasta, zwłaszcza w Tallaght, Clondalkin i Blanchardstown.
Był to czas zmian, w którym dominacja centrum miasta była coraz bardziej kwestionowana przez podmiejskie centra handlowe, ponieważ mieszkańcy Dublina korzystali z wolności oferowanej przez samochody. Samochody wymagały coraz większych dróg, ale zdawano sobie sprawę, że Dublin musi kontrolować, a nie dostosowywać się do tych wymagań. Podmiejski trend w zakresie mieszkalnictwa, zakupów i miejsc pracy sprawił, że problem upadku i rozpadu w centrum miasta stał się jeszcze bardziej dotkliwy.
Wiele mówiło się o tym, co należy zrobić, ale niewiele się wydarzyło aż do ostatnich lat 80-tych. Kiedy nadeszły zmiany, były one dramatyczne i zarówno geografia społeczna centrum miasta, jak i jego wygląd zostały przekształcone w mniej niż pięć lat.
Środowisku miejskiemu poświęcono więcej uwagi, w dużej mierze dlatego, że nie można było dłużej unikać tych kwestii. Smród Liffey został w końcu okiełznany po stuleciu lub więcej skarg, a mieszkańcy Dublina musieli pożegnać się z otwartymi kominkami węglowymi.
Niektóre rzeczy nigdy się nie zmieniają! Problem zarządzania miastem pozostał tak samo nierozwiązywalny jak zawsze, pomimo znaczących zmian.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)