The Door on Every Tear
Dotarcie do tajemniczej wewnętrznej istoty ludzkiego doświadczenia wymaga niemal dzikiego zaabsorbowania uważnością.
Uważnie spoglądając na zewnątrz, a następnie zakręcając korkociągiem głęboko do wewnątrz, Neil Carpathios próbuje zlokalizować i "zrozumieć / pochodzenie wszystkich łez". "Jaka jest funkcja smutku? Jak można zaznać rozkoszy w świecie pełnym konfliktów, bólu i samotności? W jaki sposób narodziny i śmierć nakładają się na siebie w tym cudownym miejscu? Wskazówki na te i inne pytania pojawiają się w zaskakujących momentach, na przykład gdy poeta podsłuchuje dwa anioły unoszące się w kącie szpitalnej sali jego umierającej matki lub gdy bezdomny przyjaciel opisuje sztukę bezdomności.
Duchy są wszędzie, podobnie jak ludzie z krwi i kości, którzy sprawiają, że warto żyć. W wierszach o rzadkiej i surowej szczerości i bezpośredniości Carpathios zaprasza czytelnika do pięknej i strasznej ciszy swojego serca.
