Ocena:
Książka jest bardzo chwaloną kolekcją prac Joe Colemana, znaną z wyjątkowej jakości produkcji i wnikliwej treści. Podczas gdy wielu podziwia jej wartość artystyczną, niektórzy uważają, że skupienie się na brzydocie jest przytłaczające. Ogólnie rzecz biorąc, jest to pozycja obowiązkowa dla fanów Colemana i entuzjastów sztuki.
Zalety:⬤ Wyjątkowa wartość produkcji
⬤ strony w pełnym kolorze
⬤ wnikliwe eseje o artyście
⬤ duża i oszałamiająca wizualnie
⬤ kompleksowa retrospektywa kariery Colemana
⬤ atrakcyjna dla fanów unikalnych stylów sztuki.
Nieustanne skupianie się na brzydocie w dziełach sztuki może być męczące dla niektórych czytelników; nie wszystkie dzieła Colemana rezonują z każdym.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
A Doorway to Joe: The Art of Joe Coleman
Joe Coleman maluje niezwykle szczegółowe portrety grzeszników, świętych, dziwaków i osobistych przyjaciół, które wspólnie przedstawiają mroczną historię Ameryki. Malując za pomocą pędzla z pojedynczym włosiem i lupy jubilerskiej, artysta twierdzi, że wie, kiedy obraz jest skończony, ponieważ kończy mu się miejsce na płótnie. Z dorobkiem obejmującym dziesięciolecia (w tym wczesną pracę jako artysta komiksowy), prace Colemana obejmują takie tematy, jak Hank Williams, Ed Gein, Jayne Mansfield oraz jego żona i muza, Whitney Ward.
Coleman nie tylko uchwycił podobieństwo swojego obiektu, ale jego portrety służą również jako ambitne narracje o życiu podmiotu. Opowiadane w pastylkach rozrzuconych po często większych niż życie pracach, portrety zawierają sceny z życia podmiotu oraz słowa i frazy. Coleman nie boi się eksplorować mrocznych zakątków ludzkiej psychiki, ale także portretuje wyraźne człowieczeństwo w swoich obiektach i często zawiera odrobinę humoru.
A Doorway to Joe gromadzi ponad 150 obrazów olejnych oraz kompleksowo ilustrowane sekcje i eseje na temat sztuki pięknej, sztuki "lowbrow" Colemana, kariery muzycznej (jako frontman punkowego zespołu Steel Tips z lat 70.), sztuki performance i "Odditorium" artysty, prywatnego muzeum, w którym przedmioty z pokazów, figury woskowe, artefakty kryminalne i dzieła pobożności religijnej żyją razem, tworząc ciemne lustro, które odbija alternatywną stronę amerykańskiej psychiki. Książka zawiera przedmowę dyrektora muzeum Mike'a McGee, wstęp muzyka Toma Waitsa oraz eseje krytyków sztuki, kuratorów i impresariów, takich jak Rebecca Lieb, Dan Cameron, Nicholas Hall, Darius Spieth, Steven Holmes, Kimiko Hahn, Latitia Ante Delictum, Jonathon Shaw, Monte Beauchamp, Clemens Marschall i Sara Fortson.