Drzewo Tilly

Opinie czytelników

Książka „Tilly's Tree” jest powszechnie chwalona za znaczące lekcje o naturze, wzajemnych powiązaniach życia i różnych tematach życiowych odpowiednich zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Recenzenci chwalą jej piękne ilustracje i wzruszającą historię, sugerując, że jest to doskonałe narzędzie edukacyjne dla klas szkolnych i cenny dodatek do rodzinnych lektur. Wielu recenzentów podkreśla jej zdolność do prowokowania do myślenia i wpajania wartości współczucia, odpowiedzialności i tradycji rodzinnych.

Piękne ilustracje, znaczące lekcje o naturze i życiu, odpowiednie dla wszystkich grup wiekowych, promujące dyskusje na ważne tematy, wysoce zalecane dla klas i rodzin, dotykające serca, które można pielęgnować przez lata.

Nie zgłoszono żadnych potencjalnych wad książki.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Tilly's Tree

Zawartość książki:

"Drzewa są sanktuariami. Ktokolwiek wie, jak z nimi rozmawiać, ktokolwiek wie, jak ich słuchać, może poznać prawdę. Nie głoszą nauki i nakazów, głoszą niezrażone szczegółami, starożytne prawo życia."

--Hermann Hesse.

Drzewo Tilly zaczyna się od narodzin dziewczynki.

Aby uhonorować jej życie i nauczyć ją łączności ze wszystkimi żywymi istotami, dziadek zasadził drzewo.

--Fragment książki "Drzewo Tilly".

Tilly i jej drzewo rosną razem przez życie, gdy dziadek uczy Tilly współczucia dla wszystkich żywych istot. Pewnego dnia Tilly wraca do domu i zastaje swoją mamę czekającą, by podzielić się z nią smutną wiadomością o śmierci dziadka. Razem znajdują pocieszenie pod drzewem Tilly. Po refleksyjnym lecie spędzonym pod drzewem, Tilly odkrywa powiązania między wszystkimi żywymi istotami i swój własny cel, tak jak zamierzał dziadek.

Tilly dorasta i zostaje arborystką w lesie, gdzie opiekuje się wieloma drzewami. W lesie spotyka wyjątkową osobę, która podziela jej więź ze wszystkimi żywymi istotami. Biorą ślub pod drzewem Tilly. Chwilę przed ceremonią

Zamknęła oczy i zobaczyła tam siebie jako dziecko. Słyszała głos dziadka w szeleszczących liściach i czuła jego delikatny pocałunek na policzku. Tilly słyszała swój własny śmiech rozbrzmiewający wśród gałęzi powyżej. Pamiętała godziny ciszy i spokoju oraz te cudowne chwile, kiedy budziła się ze zrozumieniem, że jest częścią wszystkiego, co istnieje na świecie. Serce Tilly otworzyło się szeroko od całej miłości i świętych darów, którymi dzielono się pod jej wyjątkowym drzewem.

--Fragment książki "Drzewo Tilly".

Jakiś czas później Tilly rodzi dziewczynkę, a historia zatacza koło, aby powtórzyć rodzinną tradycję uhonorowania narodzin dziecka.