The Gingko Tree and Other Poems
Wiersze Michaela Barona wynikają z życiowego zaangażowania w język, z wyzwania, jakim jest wybór i układanie słów w celu stworzenia najlepszej wizytówki dla pomysłów. Wpływ innych poetów jest wyczuwalny - Wordsworth, Larkin, Norman Nicholson? - ale Baron unika pastiszu czy niewolniczego naśladownictwa.
Jego język jest płodną mieszanką literackości i demotyki. Jego skala odniesień rozciąga się od Wergiliusza do Kilburn High Road. Jest też silny zmysł historyczny.
Kindertransport, National Service, radykalna polityka w okresie zimnej wojny, więźniowie polityczni... wielkie tematy przeplatają się ze zwykłymi szczegółami, aby przybliżyć je czytelnikowi, abyśmy zrozumieli, że historia składa się z niezliczonych działań i interakcji.
Baron często wykorzystuje postacie, by uchwycić historyczny moment - swoją żydowską matkę imigrantkę, uwięzionego tureckiego poetę, sprzątaczkę, uchodźcę. Niezależnie od tego, czy akcja wiersza rozgrywa się w Londynie, Cumbrii, na Litwie czy w Oregonie, Baron pokazuje nam prawdziwych ludzi w prawdziwym czasie historycznym, na których wpływ ma ich geograficzne i kulturowe otoczenie.