Drzewo dymu

Opinie czytelników

Tree of Smoke to złożona i wielowymiarowa powieść, która bada wojnę w Wietnamie poprzez różne postacie i powiązane ze sobą historie. Podczas gdy niektórzy czytelnicy chwalą jej głębokie filozoficzne spostrzeżenia, piękny styl pisania i emocjonalną głębię, inni krytykują ją za meandryczność, niejednoznaczność i brak wyraźnego kierunku narracji. Reakcje na książkę są bardzo zróżnicowane, niektórzy uważają ją za pouczającą, a inni uważają, że nie spełnia ona oczekiwań.

Książka zawiera piękne teksty, głębokie filozoficzne spostrzeżenia i różnorodną obsadę postaci. Wielu docenia sposób, w jaki oddaje chaos wojny i oferuje przejmującą krytykę doświadczeń z Wietnamu, a niektórzy porównują ją do klasycznych powieści, takich jak Catch-22 i Jądro ciemności. Dialogi są często uważane za błyskotliwe i wiarygodne, co przyczynia się do głębi postaci.

Czytelnicy krytykują powieść za brak prostej fabuły, a niektórzy uważają, że jest ona zbyt rozległa i rozproszona. Pojawiają się skargi na długie i zawiłe fragmenty, a niektórym czytelnikom trudno było połączyć się z bohaterami lub historią. Ponadto pojawiają się wzmianki o nieścisłościach faktograficznych i błędach gramatycznych, które pogarszają ogólne wrażenia z lektury.

(na podstawie 253 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Tree of Smoke

Zawartość książki:

Tree of Smoke - nazwa nadana „operacji psychologicznej”, która może, ale nie musi być hipotetyczna i może, ale nie musi być oficjalnie usankcjonowana - jest najbardziej porywającym, wizjonerskim i ambitnym dziełem Denisa Johnsona do tej pory. Rozgrywająca się w południowo-wschodniej Azji i Stanach Zjednoczonych, obejmująca dwie dekady, pozornie opowiada historię Skipa Sandsa, szpiega CIA, który może, ale nie musi być zaangażowany w operacje psychologiczne przeciwko Wietkongowi - ale także zabiera czytelnika w surrealistyczną, ale żywą podróż, zanurzając się i wychodząc z życia bohaterów, aby ujawnić fundamentalne prawdy w sercu ludzkiej kondycji.

„Catch-22 na miarę naszych czasów” Alan Warner, Książka Roku, Observer.

„Bóg, w którego chcę wierzyć, ma głos i poczucie humoru Denisa Johnsona” Jonathan Franzen.

„Epopeja przesiąknięta zmysłowością i absurdalnymi dialogami, jakby Don DeLillo i Joseph Heller współpracowali nad powieścią o wojnie w Wietnamie” Steven Poole, Książki Roku, New Statesman.