Drzewo cytrynowe: Arab, Żyd i serce Bliskiego Wschodu

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Lemon Tree” autorstwa Sandy Tolan, która bada konflikt izraelsko-palestyński poprzez podwójną narrację izraelskiej i palestyńskiej rodziny, odzwierciedlają zarówno uznanie, jak i krytykę. Wielu czytelników chwali wciągającą fabułę i humanizowany portret złożonej kwestii, podczas gdy inni zauważają dostrzegalną stronniczość i brak kompleksowego kontekstu historycznego.

⬤ Dobrze zbadany i oparty na faktach obraz konfliktu izraelsko-palestyńskiego.
⬤ Wciągająca narracja, którą czyta się jak powieść, jednocześnie zapewniając kontekst historyczny.
⬤ Humanizuje zarówno izraelską, jak i palestyńską perspektywę, przedstawiając je jako złożone jednostki, a nie abstrakcje.
⬤ Polecana dla osób szukających przystępnego wprowadzenia do konfliktu.

⬤ Niektórzy recenzenci dostrzegają stronniczość palestyńskiej perspektywy, uważając, że izraelski punkt widzenia jest niedostatecznie reprezentowany.
⬤ Narracja może być złożona, przez co niektórym czytelnikom trudno będzie za nią nadążyć.
⬤ Zawiera emocjonalnie ciężkie treści, prowadzące do uczucia rozpaczy w związku z rozwiązaniem konfliktu.

(na podstawie 757 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Lemon Tree: An Arab, a Jew, and the Heart of the Middle East

Zawartość książki:

W 1967 roku Bashir Khairi, dwudziestopięcioletni Palestyńczyk, udał się do Izraela z zamiarem zobaczenia ukochanego kamiennego domu z drzewem cytrynowym, z którego on i jego rodzina uciekli dziewiętnaście lat wcześniej.

Ku jego zaskoczeniu, gdy znalazł dom, przywitała go Dalia Eshkenazi Landau, dziewiętnastoletnia izraelska studentka, której rodzina uciekła z Europy do Izraela po Holokauście. Na podwórku ich wspólnego domu Dalia i Bashir rozpoczęli rzadką przyjaźń, ukształtowaną w następstwie wojny i testowaną przez następne pół wieku w sposób, którego żadne z nich nie mogło sobie wyobrazić tego letniego dnia w 1967 roku.

Sandy Tolan sprowadza konflikt izraelsko-palestyński do jego najbardziej ludzkiego poziomu, pokazując, że nawet w najbardziej ponurych realiach politycznych istnieją historie nadziei i transformacji.