Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
Splinters Are Children of Wood
Szalenie nieskrępowane wiersze w „Splinters Are Children of Wood”, drugim zbiorze Leii Peniny Wilson i laureatce nagrody Ernesta Sandeena w dziedzinie poezji, stawiają coraz bardziej desperackie pytanie o to, co to znaczy być dziewczyną, w jaki sposób dziewczęta są kształtowane przez świat, a także o rolę mitu w tych poszukiwaniach dorastania. Wilson, poetka afakasi z Samoa, dzieli książkę na trzy części, łącząc wiersze w każdej z nich tytułami. W ten sposób wiersze działają jak ciągła pieśń, oda lub lament ożywiający narrację, która odmawia przyjęcia fabuły.
Samoańskie mity i zachodnie opowieści przeplatają się w tym tomie w poszukiwaniu pogodzenia tożsamości i edukacji. Liryczna deklaracja jest jednocześnie zachwytem nad miłością i nienawiścią do samej siebie. Ona się zabija. Wskrzesza się. Zabija się ponownie. Zostaje również zabita przez świat. Wskrzeszona. Zabita ponownie. Wiersze te przedstawiają przemieszczenie, niezadowolenie i rosnącą podejrzliwość wobec samego świata lub sposobów, w jakie ludzie uczą się świata. Czerpiąc z twórczości Bhanu Kapila, Anne Waldman, Alice Notley i Mei-mei Berssenbrugge, wiersze Wilson ukazują swojskość i obcość, inwokację i oskarżenie. Zarówno rytuał, jak i ruina, wiersze powracają raz po raz do pożądania, mitu, sacrum i ciała.
--Craig Santos Perez.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)