Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada przemiany chrześcijaństwa w czasach Konstantyna, koncentrując się na dynamice społecznej wczesnych chrześcijan i różnicach między elitami a ogółem ludności. Podkreśla trwałość przedchrześcijańskich nawyków społecznych i zapewnia nowe spojrzenie na historyczną liczbę chrześcijan przy użyciu dowodów archeologicznych.
Zalety:Książka jest dobrze napisana przez Ramseya MacMullena i jest chwalona za pouczającą treść i wciągającą fabułę. Zawiera cenne ilustracje, które zwiększają zrozumienie, dzięki czemu jest odpowiednia zarówno dla czytelników akademickich, jak i zwykłych czytelników zainteresowanych wczesnym chrześcijaństwem. Oferuje nowe spojrzenie na demografię i struktury społeczne wczesnych wspólnot chrześcijańskich.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że przejście od nauk chrześcijańskich do późniejszych dogmatów i praktyk nie zostało dogłębnie omówione. Może istnieć potencjalne ograniczenie w zrozumieniu pełnego zakresu transformacji chrześcijaństwa ze względu na poleganie na wybranych pismach z małego elitarnego segmentu populacji.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Second Church: Popular Christianity A.D. 200-400
Zawartość książki:
Chrześcijaństwo w stuleciu zarówno przed, jak i po nawróceniu Konstantyna jest znane dzięki źródłom pisanym; teraz Ramsay MacMullen, w swojej piątej książce o starożytnym chrześcijaństwie, rozważa zwłaszcza niepisane dowody.
Wykorzystuje raporty z wykopalisk dotyczące setek kościołów z IV wieku, aby pokazać, co robili w nich wierni i na cmentarzach, na których większość z nich została zbudowana. W tej bogato ilustrowanej pracy wyłania się religia, którą zwykli chrześcijanie, zdecydowanie większość, praktykowali w innym iw dużej mierze zapomnianym drugim kościele.
Obraz ten pasuje do dowodów tekstowych, które często były źle rozumiane lub mało zauważane. Pierwszy kościół, ten znany, rządzony przez biskupów, częściowo potępiał, częściowo tolerował, a częściowo przekształcał kościół wielu. Jednak nawet razem stanowiły one pod koniec badanego okresu (AD 400) całkowitą populację znacznie mniejszą niż kiedykolwiek sugerowano.
Lepsze szacunki są teraz dokonywane po raz pierwszy na podstawie danych ilościowych, to znaczy na podstawie fizycznej przestrzeni dostępnej do uczęszczania do miejsc kultu. Ponowna ocena rodzi bardzo duże pytania dotyczące miejsca religii w życiu tamtych czasów i składu społecznego obu kościołów.
