SECOND BATTALION ROYAL DUBLIN FUSILIERS IN THE SOUTH AFRICAN WARWith A Description Of The Operations In The Aden Hinterland
Royal Dublin Fusiliers (RDF) został utworzony w 1881 roku, w wyniku reform Cardwella, poprzez połączenie 102. Royal Madras Fusiliers ze 103. Royal Bombay Fusiliers, które stały się odpowiednio 1. i 2. batalionem pułku. Oba bataliony wywodziły się z Honorowej Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, a 2. batalion wywodził się z Pułku Bombajskiego, utworzonego w 1661 roku, pierwszego z europejskich pułków Kompanii. Kiedy w 1899 r. wybuchła wojna południowoafrykańska, batalion był już w kraju, przybywając do Natalu z Indii w 1897 r., więc miał czas na aklimatyzację i poznanie topografii tej kolonii. Pozostał w Afryce Południowej do końca stycznia 1902 roku i brał udział w akcjach pod Talana Hill, Colenso, Venter's Spruit, Ladysmith, Hart's i Pieter' Hills oraz w innych miejscach. Załączniki zawierają, wśród fragmentów rozkazów batalionu, listów, telegramów itp., szczegółowy podział ofiar, który będzie bardzo interesujący dla medalistów. Jest też opis pociągu pancernego, w którym Winston Churchill był pasażerem jako korespondent wojenny tuż przed tym, jak został schwytany przez Burów.
Długa lista tych, którzy zmarli z powodu choroby, podaje miejsce i datę śmierci, a także przyczynę zgonu, np. dyzenterię, gorączkę jelitową i, co ciekawe, jedno uderzenie pioruna i jedno samobójstwo. Długa lista rannych podaje nie tylko datę i miejsce zranienia, ale także w większości przypadków szczegóły rany.
(we wszystkich przypadkach, z wyjątkiem dwóch ofiar odłamków pocisków, rany były spowodowane postrzałem, co świadczy o celności burskich strzelców). Istnieją listy zaginionych, zgłoszone w różnych terminach, w tym 43 zaginionych po ataku na pociąg pancerny.