The Second World War in the Twenty-First-Century Museum
Druga wojna światowa jest wszechobecna we współczesnych debatach na temat pamięci. Ponieważ wojna zanika w żywej pamięci, niniejsze badanie jest pierwszym, które systematycznie analizuje, w jaki sposób muzea II wojny światowej pozwalają prototypowym zwiedzającym zrozumieć i doświadczyć przeszłości.
Analizuje dwanaście stałych wystaw w Europie i Ameryce Północnej - w tym Muzeum Historii Wojskowości Bundeswehry w Dreźnie, Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, Dom Historii Europejskiej w Brukseli, Imperialne Muzea Wojny w Londynie i Manchesterze oraz Narodowe Muzeum II Wojny Światowej w Nowym Orleanie - aby pokazać, w jaki sposób muzea odzwierciedlają i kształtują pamięć kulturową, a także ich potencjał poznawczy, etyczny, emocjonalny i estetyczny oraz skutki. Obejmuje to dyskusję na temat reprezentacji wydarzeń takich jak Holokaust i wojna powietrzna.
W odniesieniu do narracji, pamięci i doświadczenia, studium rozwija koncepcję doświadczalności (na ruchomej skali między formami mimetycznymi i strukturalnymi), która zapewnia nową tekstowo-przestrzenną metodę czytania wystaw i rozumienia doświadczeń historycznych jednostek i zbiorowości. Uzupełniają ją takie pojęcia jak pamięć transnarodowa, empatia i zachęcanie do krytycznego myślenia poprzez trudną wiedzę.