Britain's Second Embassy to China: Lord Amherst's 'Special Mission' to the Jiaqing Emperor in 1816
Misja dyplomatyczna lorda Amhersta na dwór Qing w 1816 r. była drugą brytyjską ambasadą w Chinach.
Pierwsza prowadzona przez lorda Macartneya w 1793 r. nie osiągnęła swoich celów. Uważano, że Amherst ma większe szanse na sukces, ale intensywne spotkanie dyplomatyczne, które przywitało jego przybycie, zakończyło się źle.
Amherst nigdy nie pojawił się przed cesarzem Jiaqing, a jego ambasada została wydalona z Pekinu w dniu jej przybycia. Historycy obwiniają Amhersta za ten wynik, powołując się na jego nadmierne poleganie na radach drugiego komisarza, Sir George'a Thomasa Stauntona, by nie kłaniać się przed cesarzem. Szczegółowa analiza brytyjskich źródeł ujawnia, że Amherst był dobrze poinformowany w kwestii ukłonów i podjął własną decyzję, za którą wziął pełną odpowiedzialność.
Sukces był zawsze mało prawdopodobny z powodu niemożliwych do pogodzenia różnic w podejściu. Prowadzenie stosunków zagranicznych w Chinach w oparciu o system trybutarny wymagało podporządkowania się cesarzowi, tym samym relegując wszystkich zagranicznych emisariuszy i władców, których reprezentowali, do statusu wasala, podczas gdy brytyjska praktyka dyplomatyczna koncentrowała się na negocjacjach i westfalskich zasadach równości między narodami. Niepowodzenie ambasady Amherst zrewidowało brytyjskie oceny Chin i doprowadziło niektórych obserwatorów do przekonania, że w przyszłości do osiągnięcia brytyjskich celów może być potrzebna siła, a nie dyplomacja.
Wojna opiumowa z 1840 roku, która po niej nastąpiła, ustanowiła precedens dla obcej ingerencji w Chinach, skutkując stuleciem "upokorzenia". Odbija się to dziś w wezwaniu prezydenta Xi Jinpinga do "Narodowego Odmłodzenia", aby przywrócić historyczne miejsce Chin w centrum nowego, chińsko-centrycznego porządku globalnego.