Drug Games: Międzynarodowy Komitet Olimpijski i polityka dopingu, 1960-2008

Opinie czytelników

Książka „Drug Games” bada skrzyżowanie sportu i historii politycznej, szczególnie w okresie zimnej wojny, pokazując rolę sportu jako narzędzia dyplomatycznego i jego znaczenie jako broni politycznej.

Wciągająca narracja, ważny wkład w zrozumienie związku między sportem a polityką, jasno artykułuje historyczne znaczenie sportu w dyplomacji, podnosi status autora wśród historyków sportu.

W recenzji nie wymieniono żadnych konkretnych wad.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Drug Games: The International Olympic Committee and the Politics of Doping, 1960-2008

Zawartość książki:

26 sierpnia 1960 r. dwudziestotrzyletni duński kolarz Knud Jensen, startujący w tegorocznych Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie, nagle spadł z roweru i złamał czaszkę.

Jego śmierć kilka godzin później doprowadziła do pogłosek, że w jego organizmie znajdowały się leki zwiększające wydolność. Chociaż z pewnością nie był to pierwszy przypadek dopingu na igrzyskach olimpijskich, śmierć Jensena służy jako punkt wyjścia dla gruntownie zbadanej, chronologicznej historii współczesnego związku dopingu z igrzyskami olimpijskimi autorstwa Thomasa M. Hunta.

Wykorzystując koncepcje wywodzące się z teorii stosunków międzynarodowych, historii dyplomatycznej i prawa administracyjnego, praca ta łączy tę kwestię z globalnymi stosunkami politycznymi. Podczas zimnej wojny rządy krajowe miały niewiele powodów, by wspierać skuteczne kontrole antydopingowe na igrzyskach olimpijskich.

Zarówno Stany Zjednoczone, jak i Związek Radziecki postrzegały władzę w sporcie jako sposób na zaimponowanie zarówno przyjaciołom, jak i rywalom za granicą. Wynikający z tego wyścig o medale zmotywował narody po obu stronach żelaznej kurtyny do pozostawienia uprawnień regulacyjnych w zakresie narkotyków prywatnym władzom sportowym. Biorąc pod uwagę koszty związane z testowaniem i reperkusje skandali narkotykowych, władze te starały się unikać tej kwestii, gdy tylko było to możliwe.

Jednak pod koniec zimnej wojny rządy stały się bardziej zaangażowane w kwestię testów. Przeszłość była połączonym dylematem naukowym, etycznym i politycznym, a przeszkody w eliminacji dopingu na igrzyskach olimpijskich stają się coraz mniej ograniczone przez bezwładność polityczną.