Drogi Panie Picasso: Ilustrowany romans z wolnością

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 11 głosach.

Oryginalny tytuł:

Dear Mr. Picasso: An Illustrated Love Affair with Freedom

Zawartość książki:

Fotograficzne wspomnienia fotografa i założyciela festiwalu FotoFest Freda Baldwina o jego niezwykłym życiu: o tym, jak podążał za swoimi marzeniami, wykorzystywał wyobraźnię, pokonywał strach i działał, aby osiągnąć wszystko. Ta relacja zabiera czytelnika na przygodę na całym świecie, ale także na katastrofę i porażkę.

Ten ilustrowany romans z wolnością pokazuje, jak aparat fotograficzny stał się paszportem do świata. Syn amerykańskiego dyplomaty, który zmarł, gdy Baldwin miał pięć lat, opisuje ciąg katastrof związanych z sześcioma elitarnymi szkołami z internatem i jednym uniwersytetem, które doprowadziły go do wygnania do pracy w fabryce, gdzie dołączył do nisko opłacanych czarnych i białych pracowników w fabryce swojego wuja w Savannah w stanie Georgia. Baldwin uciekł, dołączając do Marines i został natychmiast wysłany do Korei Północnej w 1950 roku.

Dwukrotnie ranny i odznaczony, Baldwin uczył się także w brutalnych warunkach pogodowych 35 stopni poniżej zera w Chosin Reservoir, gdzie jego oddział został otoczony i miał przewagę liczebną nad Chińczykami.

Po Korei Baldwin przeprowadził się do Paryża, a następnie wrócił do college'u w Georgii, zdobył stypendium na Harvardzie i przeniósł się do Columbii. Baldwin uczył się fotografii odwiedzając MoMa i każdą galerię fotografii w Nowym Jorku.

Baldwin chciał zostać fotoreporterem. Przez przypadek spędził dzień i noc z Ku Klux Klanem, a następnie wyruszył do Europy, kierując się do Skandynawii i Arktyki. Potem były historie obrazkowe o migracjach reniferów, relacje z Nagród Nobla, podwodne zdjęcia połowów dorsza w arktycznej Norwegii, ekspedycje niedźwiedzi polarnych.

Następnie udał się do Meksyku, aby sfotografować pod wodą walkę z haczykowatym Marlinem - hołd dla Hemingwaya. W 1963 roku Baldwin dołączył do Ruchu Praw Obywatelskich, fotografując Martina Luthera Kinga. Po dwuletnim pobycie jako dyrektor Korpusu Pokoju na Borneo, Baldwin pracował jako fotoreporter w Indiach i Afganistanie.

Historie zawarte w tej książce są często przeplatane autoironicznym humorem, mechanizmem, który Baldwin rozwinął wcześnie jako narzędzie przetrwania.