Drogi Mistrzu: Listy rodziny niewolników

Opinie czytelników

Książka ta stanowi przejmującą eksplorację doświadczeń rodziny niewolników poprzez ich listy, szczegółowo opisując ich podróż od niewolnictwa do wolności i podkreślając historyczny kontekst powstania Liberii. Czytelnicy doceniają emocjonalną głębię i historyczne znaczenie, dzięki czemu jest to zalecana lektura dla osób zainteresowanych tym okresem.

Listy mają emocjonalny wpływ, dostarczając surowych i niezbędnych historii. Książka jest w doskonałym stanie, zgodnie z opisem. Oferuje fascynujący wgląd w historię Liberii i doświadczenia uwolnionych niewolników, co czyni ją cennym źródłem dla czytelników zainteresowanych tym tematem.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać emocjonalną treść za ciężką i niepokojącą, ponieważ obejmuje ona tematy niewolnictwa i trudności.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dear Master: Letters of a Slave Family

Zawartość książki:

"Dear Master" to rzadkie spojrzenie z pierwszej ręki na wartości, postrzeganie siebie i życie prywatne czarnego amerykańskiego niewolnika. Najpełniejszy znany zapis pozostawiony przez amerykańską rodzinę niewolników, ten zbiór ponad dwustu listów - w tym siedmiu odkrytych od czasu pierwotnego wydania książki - ujawnia związek dwóch pokoleń rodziny Skipwith z plantatorem z Wirginii Johnem Hartwellem Cocke.

Listy, datowane od 1834 do 1865 roku, dzielą się na dwie grupy. Pierwsza z nich została napisana przez Peytona Skipwitha i jego dzieci z Liberii, gdzie osiedlili się po uwolnieniu w 1833 roku przez Cocke'a, pobożnego chrześcijanina i oświeconego właściciela niewolników. Listy, które opowiadają o trudnym życiu na pograniczu, ujawniają amerykańskie wartości, które Skipwithowie zabrali ze sobą do Afryki, a także wyrażają ich wiarę w przyszłość Liberii i dumę ze swoich osiągnięć.

Druga grupa listów, napisana przez George'a Skipwitha i jego córkę Lucy, pochodzi z plantacji Cocke'a w Alabamie, eksperymentalnej społeczności roboczej, do której Cocke wysłał swoich najbardziej utalentowanych, odpowiedzialnych niewolników, aby przygotować ich do moralnych i edukacyjnych wyzwań emancypacji. George, "uprzywilejowany niewolnik", był kierowcą niewolników. Jego listy dotyczące zarządzania plantacją zawierają raporty na temat zachowania niewolników i wszelkich podjętych przez niego działań dyscyplinarnych. Czytelnicy mogą wyczuć dumę George'a z jego pracy, a także ambiwalencję wobec jego roli lidera w hierarchii niewolników.

Lucy, główna niewolnica Cocke'a, była pielęgniarką i nauczycielką na plantacji. Jej listy, wypełnione szczegółami dotyczącymi spraw duchowych, rodzinnych i zdrowotnych, pokazują również jej umiejętności wykorzystywania zaufania swojego pana i jej niezwykłą śmiałość, ponieważ mówiła przeciwko białym swojemu panu, gdy czuła, że utrudniają edukację jego niewolników.

"Dear Master" potwierdza, że ci niewolnicy i byli niewolnicy nie byli po prostu ofiarami; byli aktorami w złożonym ludzkim dramacie. Listy sugerują zaufanie i przywiązanie między panem a niewolnikiem, ale były też inne motywy pisania listów. Liberyjscy Skipwithowie potrzebowali amerykańskich dostaw; co więcej, cała rodzina mogła postrzegać swoje relacje z Cocke'em jako szansę na pomoc w uwolnieniu innych niewolników. W nowej przedmowie Miller ponownie ocenia swoją książkę w świetle zmian w historiografii amerykańskiego niewolnictwa w ciągu ostatniej dekady.