Droga do słonych bagien: A John Hay Reader

Opinie czytelników

Ta książka jest kompilacją esejów i wierszy przyrodnika Johna Haya, obejmujących różne spostrzeżenia przyrodnicze związane głównie ze środowiskiem przybrzeżnym i podmokłym w miejscach takich jak Nowa Anglia i Floryda. Polecana jest miłośnikom przyrody i zawiera niektóre z obserwacji środowiskowych Haya.

Książka oferuje bogaty wybór pism, zapewnia wnikliwe obserwacje na temat przyrody i może zainspirować czytelników do odkrywania większej liczby dzieł Johna Haya. Prezentuje różne perspektywy na tematy środowiskowe, dzięki czemu jest wciągającą lekturą dla entuzjastów przyrody.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że kompilacji brakuje spójnej narracji, ponieważ czerpie ona z wielu źródeł. Ponadto osoby niezaznajomione ze stylem Haya mogą uznać eseje za nieco gęste lub złożone.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Way to the Salt Marsh: A John Hay Reader

Zawartość książki:

"Wspólne rzeczy są większym przedłużeniem nas samych, niż kiedykolwiek sobie wyobrażaliśmy". "Życie na ziemi wywodzi się z magii, z którą rzadko się spotykamy" - zauważa John Hay, przyrodnik, eseista, mędrzec i zagorzały spacerowicz po bezdrożach.

Ta kolekcja z 50-letniej kariery wybitnego amerykańskiego pisarza przyrody ilustruje pełen zakres twórczości Haya. Elegancki i liryczny stylista, jest, według słów Merrilla, "pisarzem przyrody, ilustratorem emersonowskiego pojęcia, że "świat jest emblematyczny"". I tak Hay ujawnia wszechobecne, ale często niezauważane emblematy wokół nas.

Na przykład szaleńczy, niemożliwy pęd alewitów rzucających się w górę rzeki, by połączyć się w pary, reprezentuje "dążenie do bycia, powszechne i straszne wysyłanie, z którym ludzie są również związani w bezradności". W ruchach migracyjnych rybitw i żółwi zielonych mijających jego ukochany Cape Cod Hay dostrzega tajemnicę i wspaniałość naprowadzania: "Znajomość kierunku i powrotu dzięki zewnętrznym znakom jest tak nowa, jak starożytna.

Wciąż jesteśmy ludźmi planety, ze wszystkimi jej pierwotnymi kierunkami czekającymi w naszej istocie". Niezależnie od tego, czy opisuje rugozę lub borówkę wydmy piaskowej, trudną sytuację osieroconych wielorybów pilotujących, czy pająka kołyszącego się na pajęczynie, Hay zachęca nas do poszerzenia naszego wewnętrznego wszechświata poprzez obserwowanie, docenianie i zachowanie tego zewnętrznego, który tak często ignorujemy.

W rezultacie, jak mówi, "możemy odkryć, że jesteśmy prowadzeni na drogi, które kiedyś były dla nas niewidoczne", a rozpoznając nasz "głęboki sojusz z siłami natury, odnajdujemy w sobie nową głębię. Jest to wspólna płaszczyzna dla wszystkich żywych istot".