Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje tomiku „Drive Here and Devastate Me” autorstwa Megan Falley chwalą go za emocjonalną głębię, możliwość odniesienia się do innych i mocne przedstawienie queerowej tożsamości. Wielu czytelników stwierdziło, że wiersze są zarówno podnoszące na duchu, jak i łamiące serce, z wyróżniającymi się sekcjami i utworami, które głęboko rezonują. Książka jest opisywana jako transformująca i wzmacniająca, co czyni ją obowiązkową lekturą dla każdego, zwłaszcza dla osób ze społeczności queer.
Zalety:Czytelnicy doceniają emocjonalny oddźwięk i wrażliwość poezji, a wielu z nich zwraca uwagę na powiązane tematy i sposób, w jaki Falley mówi o doświadczeniach queer. Zbiór jest chwalony za piękne obrazy, mocny język i zdolność do wywoływania szerokiej gamy uczuć. Fani wyrażają chęć wielokrotnego powracania do książki i dzielenia się nią z innymi, podkreślając jej zmieniający życie wpływ i zdolność do zapewnienia komfortu i wzmocnienia.
Wady:W recenzjach pojawia się niewiele negatywnych komentarzy; niektórzy czytelnicy wspominają jednak, że treść może być intensywna i przytłaczająca, co sugeruje, że emocjonalny ciężar poezji może nie być dla każdego. Mniejszą kwestią jest to, że niektórzy recenzenci zauważyli, że nie są typowymi czytelnikami poezji, co sugeruje, że styl może nie przemawiać do wszystkich.
(na podstawie 19 opinii czytelników)
Zawartość książki:
Wyczekiwany czwarty zbiór poezji Megan Falley szokuje szczerością: czy to poprzez wymagający dowcip, czy bujne liryczne obrazy.
"Falley przekształciła swoje osobiste doświadczenia w publiczną prozę, ujawniając swoją queerowość i surową przepaść między pewnością siebie a zwątpieniem w siebie. Przeanalizowała momenty z własnego życia, które pomogły jej i jej słuchaczom zrozumieć istnienie kobiety na Ziemi." -Boulder Weekly
*Finalistka National Poetry Slam.
*Nominowana do nagrody Pushcart.
Oczywiste jest, że autorka jest szaleńczo zakochana, nie tylko w swoim partnerze, dla którego pisze zarówno idiosynkratyczne, jak i duszne wiersze, ale także w języku, w queerowości, w terapeutycznym procesie bankructwa polityki wstydu. Wiersze te poruszają kwestie przemocy z użyciem broni palnej, toksycznej męskości, zmagań osób LGBTQ*, samobójstw i ucisku kobiecych ciał, zachowując przy tym żywą dzikość, o której aż chce się mówić na głos. Znana z zapierających dech w piersiach ostatnich wersów i prawd, które cię zaskoczą, Drive Here and Devastate Me "uwolni cię od możliwości spotkania tego, kim mogłeś być, i żałowania tego, kim się stałeś".
