Dresden: Historia ocalałego, luty 1945 r.

Opinie czytelników

Książka jest fascynującą relacją z pierwszej ręki z bombardowania Drezna podczas II wojny światowej, opowiadaną przez Victora Gregga, 93-letniego ocalałego. Podczas gdy narracja jest wciągająca, a opisy żywe, wielu recenzentów zwróciło uwagę na krótką długość książki, która bardziej przypomina długi artykuł niż pełną książkę. Narracja skutecznie oddaje horror wojny i służy jako ważne przypomnienie historyczne, ale cierpi z powodu niedopatrzeń redakcyjnych, takich jak błędy gramatyczne. Ogólnie rzecz biorąc, jest chwalony za emocjonalny wpływ i historyczne znaczenie, pomimo swojej zwięzłości.

⬤ Urzekająca i wciągająca opowieść
⬤ żywa i opisowa proza
⬤ potężna relacja z pierwszej ręki z bombardowania Drezna
⬤ ważna perspektywa historyczna
⬤ emocjonalne i nawiedzające wspomnienia
⬤ odpowiednia dla czytelników zainteresowanych historią wojenną.

⬤ Bardzo krótka długość (bardziej przypomina długi artykuł)
⬤ słaba redakcja z błędami gramatycznymi
⬤ brak obszernego kontekstu historycznego lub informacji ogólnych
⬤ niektórzy uważają opisy przemocy za trudne do odczytania.

(na podstawie 401 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dresden: A Survivor's Story, February 1945

Zawartość książki:

„Victor Gregg jest najbardziej niezwykłym rzecznikiem pokolenia wojennego” Dan Snow.

W „Rzeźni numer pięć” Kurt Vonnegut sfabularyzował swój pobyt jako jeniec wojenny w Dreźnie w 1945 roku. Vonnegut został uwięziony w piwnicy, podczas gdy burza ogniowa szalała w mieście, niszcząc całe pokolenia niewinnych ludzi. Victor Gregg pozostał nad ziemią podczas bombardowania. Oto jego prawdziwa relacja naocznego świadka z tego tygodnia w lutym 1945 roku.

Będąc już doświadczonym żołnierzem Brygady Strzelców, Gregg dołączył do 10 Pułku Spadochronowego w 1944 roku. Został schwytany pod Arnhem, gdzie zgłosił się na ochotnika do obozu pracy, zamiast stać się kolejnym bezimiennym numerem w ogromnych obozach jenieckich. Po dwóch nieudanych próbach ucieczki, Gregg został ostatecznie złapany na sabotowaniu fabryki i wysłany do Drezna na egzekucję.

Zanim Gregg mógł zostać stracony, brytyjskie Królewskie Siły Powietrzne i Siły Powietrzne Armii Stanów Zjednoczonych zrzuciły na Drezno ponad 3900 ton bomb o dużej sile rażenia i urządzeń zapalających w czterech nalotach w ciągu dwóch dni w lutym 1945 roku. Powstała burza ogniowa zniszczyła sześć mil kwadratowych centrum miasta. Szacuje się, że zginęło 25 000 osób, głównie cywilów. Powojenna dyskusja na temat tego, czy ataki były uzasadnione, doprowadziła do tego, że bombardowania stały się jedną z moralnych kwestii II wojny światowej.

W osobistej i zwięzłej narracji z pierwszej ręki Gregg opisuje traumę i masakrę podczas bombardowania Drezna. Po nalocie spędził pięć dni pomagając odbudować miasto niewinnych cywilów, z których tysiące zginęło w burzy ogniowej, uwięzionych pod ziemią w ludzkich piecach. Gdy przywrócono porządek, jego życie ponownie znalazło się w niebezpieczeństwie i uciekł na wschód, spędzając ostatnie tygodnie wojny z Rosjanami.